Δραπετσώνα.
Σα να ‘ταν χτες θυμάμαι τα χαμηλά προσφυγικά σπίτια με τα σάπια ντουβάρια, το πισσόχαρτο στη στέγη, τις εφημερίδες στα παράθυρα και μια γλαστρούλα με βασιλικό. Τη γκαζιέρα στη μέση του μικρού τραπεζιού. Μια μαυρισμένη κατσαρόλα για το φαγητό, συνήθως φασόλια και φακές. Ένα βιβλίο σε μιαν άκρη, τη θάλασσα μπροστά
του λιμανιού να ταξιδεύουν τα όνειρα και αχ βαχ! Εκεί έζησα πρόσφυγας κι ήμουν παιδί.
Όνειρα
Στην αρχή ονειρεύτηκα μια φέτα ζεστό ψωμί κι ένα ποτήρι γάλα το πρωί πριν πάω στο σχολείο. Κι ύστερα το ίδιο για όλα τα παιδιά. Κι ακόμη δυο μολύβια, δυο τετράδια καιμερικά βιβλία. Παπούτσια για το δρόμο νάβρω, είπα, κι έχει ο καλός θεός. Δυσκολεύτηκα!
Όμως αυτά τα λίγα τα βρήκα όλα, μα όχι όλοι, και τώρα περπατώ και πάλι ονειρεύομαι. Κι αντιστρέφοντας μια φράση είπα: «Αφού έχουμε την τέχνη, τι τα θέλουμε τα όνειρα;»
Λέξεις
Σήμερα φόρεσαν ένα μαύρο σάβανο η μια πίσω απ’ την άλλη
σαν κάμπιες που δεν θα γίνουν ποτέ πεταλούδες.
Ένας χορός από αρχαίο δράμα, χωρίς προσωπίδες,
καλύτερα κενοτάφιο με τουριστικό μόνο ενδιαφέρον.
Στοιβαγμένες σε λίγες σταγόνες μελάνης είχαν τόσες πολλές προοπτικές!
Τώρα κείτονται μαύρες και νεκρές πάνω σ’ ένα λευκό χαρτί περιμένοντας
όχι τον κριτικό, μα τον Κριτή να αποδώσει το δίκιο.
Στη Δευτέρα Παρουσία!
«Ήρωες»
Κάποτε οι ήρωες ήταν επώνυμοι, με πολλές τιμές, ανδριάντες και ιστορικές αναφορές π.χ. ο Κολοκοτρώνης, ο Νικηταράς, ο Παπαφλέσσας και τόσοι άλλοι. Κι ο «άγνωστος στρατιώτης». Αγωνίζονταν «υπέρ βωμών και εστιών». Σήμερα όμως είναι οι αφανείς κι ανώνυμοι, ντόπιοι και πρόσφυγες, που προχωρούν στα σκοτεινά τούνελ της ιστορίας, μόνοι, τρυφεροί κι όμως ανυπότακτοι, έχοντας για καρδιά ένα μικρό χαμομήλι, γιατί τους πνίγει το δίκιο.
Έρωτας
Η «κοσμολογική» δύναμη του Εμπεδοκλή που στέκεται πάντα ενάντια στο «νείκος» και συντίθεται ο κόσμος, γεννιέται και πεθαίνει. Η φωτιά του Ηράκλειτου που αναδεύει το σύμπαν, το κινεί και το σώζει. Ήταν και θα είναι πυρ αείζωο και υποδόριο μυρμήγκιασμα που κάνει δυο κορμιά να γίνονται ένα, για να συνεχιστεί η ζωή. Με λίγα κλικ όμως παραπάνω γίνεται δυνάστης λυσιμελής, δυνατός σαν τον θάνατο. Έρως και Θάνατος.
