Skip to content
ΜΟΝΟΔΙΑΣΤΑΤΟ
Μονοδιάστατο για μια στιγμή το σύμπαν ξεδιπλώθηκε
άρχισες να διαβάζεις, έκλεισε απότομα, παγιδευτήκαμε-
Αργότερα σηκώθηκε αέρας δυνατός και πέρασε
μια συντροφιά αγγέλων μεθυσμένων-
Διαφωνούσαν με κρωξίματα, αναστατώνοντας τον ουρανό
μια μάζα αξεδιάλυτα φτερά
κατρακυλούσε βίαια να φράξει το αδιέξοδο
Μ’ έβλεπες μέσ’ απ’ τα κλαδιά, σε έβλεπα στα φύλλα –
Στο φύσημα του αέρα, πολλαπλασιάζονταν τα πρόσωπα –
Κανένα δεν μας έμοιαζε σαν πρώτα-
Δεν έβλεπες
δεν έβλεπα το αδιέξοδο, δεν θα υπήρχε-