Σέργιος Αλεξόπουλος: ΨΙΧΑ
Έχεις να τον δεις από την ημέρα των γενεθλίων του. Και τότε είχε έρθει αργοπορημένος. Σήμερα, ευτυχώς, δεν έφερε τον σκύλο του. Έφερε όμως πάλι τον Άλλον. Σήμερα τον συστήνει…
Έχεις να τον δεις από την ημέρα των γενεθλίων του. Και τότε είχε έρθει αργοπορημένος. Σήμερα, ευτυχώς, δεν έφερε τον σκύλο του. Έφερε όμως πάλι τον Άλλον. Σήμερα τον συστήνει…
Σταυρός (σ)το Στήθος Μεσημέρι. Η αμμουδιά της Παλαιόπολης στα Κύθηρα. Πίσω μου τα θαμμένα ερείπια της Σκάνδειας, της αρχαίας πόλης. Στη μύτη του ακρωτηρίου, στα αριστερά, τα ερείπια του…
Μένει ώρα να το πιπιλίζει, να ρουφά όλη του την γλύκα, το κατακάθι του ζωντανό στα χείλη. Ύστερα έρχεται η φράση που τον ξύπνησε∙ την προφέρει ψιθυριστά στο σκοτάδι: Σταφύλια…
Η πρόταση της επιμελήτριας ξεκίνησε δειλά, ως διλημματικός συλλογισμός. Σύντομα όμως εξελίχθηκε σε αμφιλεγόμενη απόφανση, μεταλλάχθηκε σε αμφίβολη ετυμηγορία για να καταλήξει σε ρητή διαταγή: οι πρώτες του, παιδικές ζωγραφιές…