Νίκη Μουντράκη: τρία ποιήματα
Οι αβοήθητοι Στην αγκαλιά μου μια γιαγιά κρατάει ένα βρέφος δεν ξέρω αν είμαι εγώ ή το παιδί που θα γεννήσω. Αχνά ακούω τον παππού: "Περιστεράκι μου ". …
Οι αβοήθητοι Στην αγκαλιά μου μια γιαγιά κρατάει ένα βρέφος δεν ξέρω αν είμαι εγώ ή το παιδί που θα γεννήσω. Αχνά ακούω τον παππού: "Περιστεράκι μου ". …
Ανεστραμμένη διάθεση Ανεστραμμένη διάθεση μήνα Μάρτη επιτίθεται σε δυο αχτίδες ήλιου -φαρδιές πλατιές σε τραπεζάκι έξω αναπολεί φουσκωμένα σύννεφα σφιχταγκαλιάσματα κουμπωμένα κουμπιά πορωμένες χειμωνιάτικες αφηγήσεις. Παράδοξο, βέβαια, τέτοια εποχή…
Ένα Άλμα Έλα Σου πήρα ποδήλατο Να κάνεις ορθοπεταλιά και να 'ρθεις στην καρδιά μου Το άφησα στην αυλή σου Μ' ένα ματόχαντρο Κι ένα κουδουνάκι για να…
Ο Θόδωρας δούλευε στο σουβλατζίδικο του Βαρτάν στο Μοναστηράκι. Μέρα-νύχτα ιδρωκοπούσε πάνω από τη φωτιά, την τσίκνα και τις μυρωδιές, αλλά ποτέ δεν παραπονιόταν, αντιθέτως του άρεσε. Γιατί έτσι βρισκόταν…
"μόνον ζη έκαστος το παρόν τούτο το ακαριαίον" Μάρκος Αυρήλιος 1 Τα χείλη Σου ήλιος φωτίζουνε καθώς χαμογελάς τη νύχτα της ψυχής μου. 2 Ο…
Ελένη «Γεννήθηκα στις αρχές της δεκαετίας του 1880. Δεν γνώρισα μάνα. Πέθανε πάνω στη γέννα, μόλις 15 χρονώ. Ο πατέρας μου χάθηκε λίγο μετά. Πνίγηκε στη θάλασσα της…
Σουρικάτες Σκέφτεσαι άλλα Λες άλλα Κι άλλα δεν δέχεσαι Ούτε να πεις Ούτε να σκεφτείς Σου λείπω Μου λείπεις Μαζί μεγαλώσαμε Μόνοι ζήσαμε Είσαι εκεί Πάντα εκεί Είμαι εδώ Πάντα…
Άνθη νεραντζιάς Από το πρωί ανασαίνω χρώμα βαθύ πορτοκαλί και λουλούδια νεραντζιάς . Έτσι περνάω τα γεφύρια της μνήμης , τοξωτά σαν της ψυχής μου τις χορδές που κάθε…
Καταδικασμένοι να ζουν στην κόλαση της ευφορίας και της απάτης βυθίζονται όλο και περισσότερο σε ένα αιώνιο σκότος. Έρεβος των αισθήσεων και των πολιτισμών χωρίς όρια εκτροχιασμένοι από την αρχέγονη…
Η νυχτιά σκίστηκε σα χαρτί που κόπηκε βίαια και άτσαλα πετάχτηκε στον κάδο των άχρηστων. Η κραυγή του νεαρού άντρα έσκισε το σκοτάδι, μπήκε στα γειτονικά διαμερίσματα, βομβάρδισε τα ζώντα…
Οι δύο αυτές εκφράσεις σημαίνουν, ως γνωστόν, η πρώτη, αναλαμβάνω την εξουσία, η δεύτερη, ασκώ την εξουσία, κυβερνώ.΄Εχετε όμως αναρωτηθεί ποτέ πώς η λέξη «πράγμα», που στην κυριολεξία της…
-Παππού, μπελετσούκα, «διατάζαμε» τα εγγόνια. Κι ο παππούς, ο Γιάννης Κοντοές, από «χωρίον Κουρουνιού Καρύταινας, Γορτυνίας, Αρκαδίας», ξέχναγε όποια κούραση και έγνοια είχε και γονάτιζε. Κι εμείς πηγαίναμε από πίσω…