Φραντς Κάφκα: Διηγήματα και μικρά πεζά – μετάφραση: Έφη Φρυδά
"Αχ" είπε το ποντίκι, "ο κόσμος στενεύει κάθε μέρα. Στην αρχή ήταν τόσο πλατύς που φοβόμουν. Συνέχισα να τρέχω, και χάρηκα όταν είδα τελικά στο βάθος δεξιά και αριστερά τοίχους,…
"Αχ" είπε το ποντίκι, "ο κόσμος στενεύει κάθε μέρα. Στην αρχή ήταν τόσο πλατύς που φοβόμουν. Συνέχισα να τρέχω, και χάρηκα όταν είδα τελικά στο βάθος δεξιά και αριστερά τοίχους,…
Έχω παλέψει να γράψω Παράδεισο Μην κινείσαι Άφησε τον άνεμο να μιλήσει αυτό είναι παράδεισος. Είθε οι Θεοί να συγχωρήσουν ό,τι εγώ έχω πράξει Είθε εκείνοι που αγαπώ…
Σε προηγούμενο κείμενό μας1 παρουσιάσαμε τον Αλκίφρονα, έναν επιστολογράφο του 2ου αι. μ. Χ., και το έργο του. Στην παρούσα στήλη παραθέτουμε μεταφρασμένη μία από τις Αλιευτικές…
Μεσ’ από βάθος σκοτεινό αρχοντικού θαλάμου - που απόμακρα ο Τίβουλλος κι ο…
Παλιοφέγγαρο του πάγου Οι ράχες ανθισμένες ήδη μες στο χιόνι και ο άνεμος μιαν ιβουάρ σαρώνει κόμη. Νερό νεκρό έχει ο βωμός, κι η σκέψη ακόμη φεγγαροστέφανο έγχρωμο είναι, σαν…
Charles Beaudelaire Το κρασί του δολοφόνου (απόσπασμα ) H γυναίκα μου νεκρή∙ είμαι λεύτερος! Μπορώ να πιω όσο τραβάει η ψυχή μου. Όταν στο σπίτι γύριζα απένταρος, Απ’…
94D οὔ μ᾽ ἔτι, παρσενικαὶ μελιγάρυες ἱαρόφωνοι, γυῖα φέρην δύναται· βάλε δὴ βάλε κηρύλος εἴην, ὅς τ᾽ ἐπὶ κύματος ἄνθος ἅμ᾽ ἀλκυόνεσσι ποτήται νηδεὲς ἦτορ ἔχων, ἁλιπόρφυρος ἱαρὸς ὄρνις. Δε…
Οι χρήσεις της θλίψης (στον ύπνο μου ονειρεύτηκα αυτό το ποίημα) Κάποιος που αγαπούσα μου’ δωσε κάποτε ένα κουτί όλο σκοτάδι Μου πήρε χρόνια να καταλάβω Ότι κι…
(…) Γιατί θα ’πρεπε να τιμούμε αυτούς που πέθαναν Περισσότερο απ’ αυτούς που πεθαίνουν; Δεν γίνεται να χτυπάμε την καμπάνα ανάποδα Ούτε είναι ξόρκι Να καλούμε το φάντασμα ενός Ρόδου.…
Κάθε Κυριακή η Μπέρτα και ο Ματίας έφευγαν για τον γιο τους. Η Μπέρτα έφτιαχνε σάντουιτς, έβαζε τσάι στο θερμός και έδενε προσεκτικά με σπάγκο μια σκούπα. Έπαιρνε, για κάθε…
Γη, γη στριφογυρίζεις στο καρουζέλ σου προς τον αφανισμό μέχρι τις ρίζες σου κάνεις τους ωκεανούς σάλτσα παχιά σαπίζεις στις σπηλιές σου γίνεσαι αφοδευτήριο. Τα δέντρα σου καρέκλες παραμορφωμένες.…
O διάλογος Φaίδων είναι ίσως το πιο συγκινητικό έργο του Πλάτωνα, καθώς σε αυτό περιγράφεται η τελευταία ημέρα της ζωής τού Σωκράτη· οι συνομιλίες του με θέμα την αθανασία της…