José Martí, Versos libres. Mετφρ. από τα ισπανικά: Ευμορφία Μαντζαβίνου
Poética - Ποιητική Η αλήθεια θέλει κότσια. Ο στίχος μου, Μπορεί όμοιος με άχυρο, αβρός Σε πολυτελείς αίθουσες με ποικίλα αρώματα και φώτα πλούσια, να βαδίσει, ριγώντας…
Poética - Ποιητική Η αλήθεια θέλει κότσια. Ο στίχος μου, Μπορεί όμοιος με άχυρο, αβρός Σε πολυτελείς αίθουσες με ποικίλα αρώματα και φώτα πλούσια, να βαδίσει, ριγώντας…
Καταλίνα και Καταλίνα Εκείνο το απόγευμα, όπως κάθε απόγευμα, η Καταλίνα σιδέρωνε φορώντας κομπινεζόν και σουτιέν για να ανακουφίζεται από τη ζέστη. Το δωμάτιο ήταν στενό και η ατμόσφαιρα…
Δύο ετυμηγορίες Βλέπω ένα χαμόγελο κατεβασμένο από το λευκό του πρόσωπο κάτω από το τείχος. Ο προάγγελος του θανάτου ο Άγνωστος έχει σκύψει το κεφάλι του πιο κάτω…
Η Γενοβέφα με περιμένει πάντα ´´Toujours J´espere quelqu´un´´. U.M. Εμφανιζόταν αυτή την ώρα στη σκοτεινή πλευρά του δρόμου. Περιμένεις κάποιον; Της έλεγα εγώ. Και αυτή μου απαντούσε: Πάντα περιμένω…
Η γιγάντια χελώνα Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος που ζούσε στο Μπουένος Άϊρες. Ήταν ευτυχισμένος γιατί ήταν άντρας γερός και δουλευτής. Μια μέρα όμως αρρώστησε και οι γιατροί τού είπαν…
ΕΡΜΗ ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ Ερμή Έρωτά μου και αναίσχυντε Τιτάνα μου Κύριε των αναζωογονητικών ενεργειών Άρχοντα του αρπακτικού μέσα στον άνθρωπο Γείρε με και άνοιξε Γύμνωσε και όρμα Τράνταξέ με…
Poema das folhas secas de plátano - Ποίημα των ξερών πλατανόφυλλων Πέφτουν τα πλατανόφυλλα και ρίχνονται στην περιπέτεια του διαστήματος - και το βλέμμα ενός φτωχού πλάσματος συγκινημένο τα…
Το ευτυχισμένο καλοκαίρι της κυρίας Φορμπς Το απόγευμα επιστρέφοντας στο σπίτι βρήκαμε στην κάσα της πόρτας καρφωμένο…
Κάθε πρωτομηνιά γύρω στις έξι το απόγευμα, η γηραιά κυρία ερχόταν με την ποδιά της, τσόχινες παντόφλες, μαντίλα και ζακέτα, μέσα στην παμπ, στεκόταν στο μπαρ, ρωτώντας με αν είχα…
Μακαρίζω την τύχη σου, τζίτζικα, που δροσιά λιγοστή μόλις πίνεις απ’ των δένδρων τα φύλλα, τραγουδάς βασιλιάς σαν να ήσουν. Και είν’ όλα εκείνα δικά σου όσα βλέπεις σε αγρούς…
Τα αγόρια Ήταν πέντε ή έξι, όμως έτσι όπως έρχονταν όλα μαζί από τη δημοσιά, μας φαίνονταν δεκαπέντε ή και είκοσι. Έφταναν σχεδόν πάντα τις ώρες της σιέστας, όταν ο…
Πριν τον κατακλυσμό Επειδή αυτός μού υποσχέθηκε ότι εμείς θα χτίζαμε μια κιβωτό ολόκληρη εμείς έξω πίσω από το σπίτι στη Λεωφόρο Νέας Υόρκης στη Γιούνιον Σίτι Νιου…