Παυλίνα Παμπούδη: Τέτοιες μέρες, τέτοια λόγια…

Τέτοιες μέρες; Δηλαδή; Χμ (μονολογώ): παρόλο που εγώ προκάλεσα το «Αφιέρωμα», εγώ είμαι που δεν μπορώ να γράψω κειμενάκι εμφορούμενο από το «Πνεύμα των Χριστουγέννων»… Συνειδητοποίησα ότι οι «Τέτοιες μέρες»…

0 Comments

Λένη Ζάχαρη: Τέτοιες μέρες… 

Πλησιάζουν Χριστούγεννα και πρώτη φορά τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Η χαρά της προσμονής από τη μια κι από την άλλη η σκιά των απαγορεύσεων λόγω κορονοϊού. Απαγορεύσεις για συνάντηση με…

0 Comments

Χρ. Δ. Αντωνίου: Τέτοιες μέρες… κάπου στη δεκαετία του ’70

    Ένα χριστουγεννιάτικο ραντεβού   Μόλις είχα τελειώσει το στρατιωτικό μου. Μη ρωτάτε πότε, γιατί το έχω ξεχάσει κι εγώ. Πάντως ήτανε δεκαετία του ’70. Παραμονή Χριστουγέννων είχα κλείσει ραντεβού…

1 Comment

Ανθούλα Δανιήλ: Τέτοιες μέρες… Χριστουγεννιάτικες Αναγνώσεις

                                                 Μνήμη Σάμη Γαβριηλίδη    Στο φιλόξενο πατάρι του ωραίου νεοκλασικού στο Μοναστηράκι των εκδόσεων Γαβριηλίδης, στο POEMS&CRIMES, παρουσιάζαμε τα καινούρια βιβλία και κάθε χρόνο, πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα, η Ένωση…

0 Comments

Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Τέτοιες μέρες… Χριστούγεννα μ’ ένα πουλί  

Πσιτ! Πσιτ! - Πσιτ! Πσιτ! Δε θέλω πρωί-πρωί, ακόμα ο ήλιος δεν άνοιξε το μάτι του στο φως του, να σας ζαλίσω με ανοησίες. Αλλά ούτε και να σας παραπλανήσω…

0 Comments

Γιούλη Ζαχαρίου: Τέτοιες μέρες…

Δε συμπαθώ ιδιαίτερα τα αφιερώματα και σπανιότατα καταφεύγω στις αναμνήσεις μου: η ζωή είναι εξόχως ενδιαφέρουσα και σύντομη για να αφήνει χρόνο για αναδρομές… Με αυτά τα πενιχρά  αποθέματα,  πώς…

0 Comments

Κωστής  Καπελώνης: Τέτοιες μέρες… στο χωριό 

Ένα κοκκινωπό χάρτινο δεκάρικο   Στην Κάτω Ρούγα, μια γαγκελόπορτα καμαρωτή, καμαρωτή. Πίσω της, η στεγασμένη εμπασιά με τα μαυρισμένα  μισοδόκια, κάτω από το δώμα με το λεπιδόχωμα. Ένας φεγγίτης…

0 Comments

Λένη Ζάχαρη: «Σκιτσογραφίες 5×5: Έφη Φρυδά»

Γραφή Ο συγγραφέας ως προσωπείο προσώπου που επείγεται να εκφραστεί. Επίμονο προσωπικό αίτημα: να βρω τον τρόπο να γράφω (και να διαβάζω) ενώ κολυμπώ. Για την ιδανική ανακουφιστική ανάσα σε…

0 Comments

Γεωργία Παπαδάκη: Η αιτία  

                            Περίλυπο ανάμεσα στα θαλερά τ’ αδέλφια του                    στέκει γκρίζο κλαδί ξερό.                      Κι ετούτη την αυγή, τούτη τη χρυσαυγούλα,                    μέσα σε μια βαθιά ρυτίδα του…

0 Comments

Λένη Ζάχαρη: «Σκιτσογραφίες 5×5: Λίζα Διονυσιάδου»

Χιόνι Το χιόνι, αυτό το λευκό εξαγνιστικό κάλυμμα της κάθε ασχήμιας, ασκεί πάνω μας γοητεία που μοιάζει με την «Παρ ‘ολίγον ευτυχία» του Ελύτη. Όνειρο ευτυχίας, συνδυασμένο πάντα με την…

0 Comments