Η Πρωτοχρονιά ήταν για την παλιά ελληνική οικογένεια η πιο σημαντική μέρα του χρόνου, φορτωμένη με πολλές παραδόσεις , έθιμα και συνήθειες, που πατροπαράδοτα και πιστά ακολουθούσαν όλα τα σπίτια, [ … ]
Ετικέτα: χρόνος
Λένη Ζάχαρη: Ο χρόνος ο πολύτιμος…
Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά στην αγορά, στο Λαύριο Είμαι μεγάλος, με τιράντες και γυαλιά κι όλο φοβάμαι το αύριο Πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά; Έτσι κι [ … ]
Κορίνα Μαυράκη: ένα ποίημα
Η Γαλάτεια των σφαιρών* Το κέντρο εσύ, εσύ και οι πλανήτες του γαλαξία μου μικρή θεά που και στο ελάχιστο κομμάτι σου [ … ]
Γιώργος Ζησιμόπουλος: δυο ποιήματα
Δευτερολογία Έπιασε το πόμολο της εξώπορτας, το ζύγισε στην παλάμη του. Με το που άρχισε τη δευτερολογία του η πόρτα έκλεισε. Η αίθουσα ήταν άδεια. Δεν υπήρχε δικαιολογία ούτε [ … ]
Παυλίνα Παμπούδη: ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ
Η (πέρα από την προσληπτικότητα της νόησης) έννοια «χρόνος» απασχολεί εμμονικά την Ποίηση. Προσωπικά, σε όλα μου σχεδόν τα ποιητικά βιβλία ο χρόνος παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο (στα δυο μάλιστα συνθέτει [ … ]
Δήμητρα Κατιώνη: Πέντε μικρά ποιήματα
Τα πόδια των πτηνών είναι σκεπασμένα με λέπια και μοιάζουν με ρίζες από μικρές, επίμονες λεμονιές. Αν δεις ένα πουλί να κολυμπά, να του μοιάσεις. Αν ριζώσει ένα πουλί, θα [ … ]
Κ.Χ. Λουκόπουλος, προδημοσίευση από τη Νουβέλα «Οικογενειακή ρίζα 88» Η ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΘΡΟΥΜΠΙΟΥ – ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ___________
Η Αναστασία, τέταρτο τέκνο της Μυρσίνης Σταύρου Καλογερή, ήρθε στον κόσμο με σχετική ευκολία, αν εξαιρέσουμε το αριστερό της χεράκι που σφήνωσε ανάμεσα στην κοτύλη και στην ηβική σύμφυση της [ … ]
Κώστας Ξ. Γιαννόπουλος: Ροΐδης – Προυστ – Μια παράδοξη παραλληλία Β’ Μέρος
‘‘Το βιβλίο μου είναι ένας πίνακας ζωγραφικής” -Μαρσέλ Προυστ. Ο Ντεζεσέντ του «Ανάποδα» Άλλωστε ο αφηγητής ισχυρίζεται πως ο νεαρός Μαρσέλ- κι ίσως όχι μόνο αυτός- δεν είναι άλλος [ … ]
Γιώργος Γάββαρης: ένα ποίημα
ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ Τώρα φτάνουμε στα δύσκολα. Είναι ακριβώς η ώρα. Προσπαθείς να επιστρέψεις σε μια άλλη εποχή διασχίζοντας αχανείς εκτάσεις έχεις έναν περίεργο τρόπο να σκοτώνεις τ΄αχνάρια. Αμίλητος μες [ … ]
Λένη Ζάχαρη: Αυτός ο χρόνος που φεύγει…
Αυτός ο χρόνος που φεύγει γεμάτος πόνο, οργή, θλίψη, αγωνία, θάνατο… Αυτός ο χρόνος που φεύγει με τον Διχασμό για σημαία του, τις Γυναικοκτονίες να έχουν σημαδέψει τις εποχές του… [ … ]
Κωνσταντίνος Μπούρας: Περί Χρόνου στο θέατρο Ροές. “9.25” από την ομάδα χορού και ακροβασίας «Κι όμΩς κινείται».
Από το «Εμείς κι ο Χρόνος» του Τζων Πρίσλεϋ (έτσι το γράφαμε τότες), που παίζαμε φοιτητές στην Ίριδα στις αρχές της δεκαετίας τού 1980, μέχρι αυτόν τον διαλογισμό σε κίνηση, [ … ]
Θανάσης Τριανταφύλλου – ένα ποίημα
ΙΚΕΣΙΑ Όμως, ο χρόνος τρέχει, κυλάει και κυλάει, χωρίς να έχει λησμονήσει καν την αίσθηση αυτού που λέμε αιωνιότητα. Περήφανη και πλήρης έπαρσης αυτή, και με ψηλά τη μύτη [ … ]