Μέσα σ’ έναν κόσμο κατ’ ουσίαν άλογο και αντίξοο, ο άνθρωπος καλείται να διάγει τον βίο του όντας εκτεθειμένος ανά πάσα στιγμή, αφενός, στον πόνο και την ανία, αφετέρου, στον πλανερό χαρακτήρα του κόσμου αυτού, του υποσχόμενου μία ευτυχία φαντασιώδη και ανέφικτη.

Η ορθή αποτίμηση της πραγματικής αξίας των αγαθών της ζωής έχει ως βάση την διάκρισή τους σε τρεις κατηγορίες: στα όσα είναι Κανείς, στα όσα έχει και στα όσα παριστάνει στα μάτια άλλων ανθρώπων. Η ανάλυση αυτών των κατηγοριών καταδεικνύει τις προτεραιότητες που πρέπει να θέτει κανείς στις αποφάσεις και τις επιλογές του. Δεδομένου δε του χαρακτήρα του κόσμου στον οποίον ζούμε, παρέχει επιπλέον συγκεκριμένες πρακτικές αρχές και παραινέσεις για την καθοδήγηση του ανθρώπου κατά την αναζήτηση του είδους και μέτρου της ευτυχίας που είναι εφικτή στον βίο του. Οι “Αφορισμοί” είναι το έργο εκείνο που έβγαλε τον Schopenhauer από την αφάνεια και τον έκανε γνωστό σ’ ένα ευρύτατο αναγνωστικό κοινό. Αν και κείμενο εκλαϊκευμένης φιλοσοφίας, συνιστά εξαιρετική εισαγωγή όχι μόνο στην σκέψη του ίδιου του Schopenhauer, αλλά και γενικότερα σε βασικά θέματα της πρακτικής φιλοσοφίας. Οι “Αφορισμοί” αποτελούν συνάμα έξοχο δείγμα τόσο της αριστοτεχνικής γραφής όσο και του καυστικού κριτικού πνεύματος του φιλοσόφου.