Η γιγάντια χελώνα Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος που ζούσε στο Μπουένος Άϊρες. Ήταν ευτυχισμένος γιατί ήταν άντρας γερός και δουλευτής. Μια μέρα όμως αρρώστησε και οι γιατροί τού είπαν…
ΕΡΜΗ ΕΡΩΤΑ ΜΟΥ Ερμή Έρωτά μου και αναίσχυντε Τιτάνα μου Κύριε των αναζωογονητικών ενεργειών Άρχοντα του αρπακτικού μέσα στον άνθρωπο Γείρε με και άνοιξε Γύμνωσε και όρμα Τράνταξέ με…
ΕΡΗΜΟΣ Πάνω από την έρημο ενοχή ο σκορπιός ζητά το φόρο του βαρύς ο ήλιος απειλεί με πτώση τιμωρία η οργανική ζωή εκεί που κατοικούν τα στοιχεία μόνα τους…
Poema das folhas secas de plátano - Ποίημα των ξερών πλατανόφυλλων Πέφτουν τα πλατανόφυλλα και ρίχνονται στην περιπέτεια του διαστήματος - και το βλέμμα ενός φτωχού πλάσματος συγκινημένο τα…
άκουσε δάσκαλε μας το ανέκδοτο ένας χαμαιλέοντας τρελάθηκε περπατώντας πάνω σε μια σκωτσέζικη κουβέρτα γελάς - μα πώς το βλέπεις κατατρόμαξα ή δεν αντιλαμβάνεσαι την φάρσα ή αγνοείς αν…
Ένα κορίτσι τρέχει. Αφήνει πίσω της ξανθά μαλλιά να ανεμίζουν και μια λουλουδένια φούστα να φουσκώνει σαν αερόστατο. Τα τελευταία της βήματα πνίγονται στον ήχο των τζιτζικιών. Τα κουζινικά χτυπιούνται…
Ένα ζεστό καλοκαίρι, καλή ώρα, που ποικίλες αντίξοες συνθήκες είχα γευτεί, χαζεύοντας πίνακες του υπέροχου ζωγράφου Παύλου Σάμιου, η ματιά μου σταμάτησε στο μοτίβο του καρπουζιού, αγαπημένο του θέμα. Η ζωγραφία…
Κάμα To σκάψιμο το μίσησα στα μάτια του πατέρα μου έτσι νεκρά σαν πέφτανε απάνω μου όταν βαριά ξαπόσταινε ζητώντας μου νερό. Το σκάψιμο το αγάπησα στο άρωμα της…
Η πείνα του έρωτα Σε γιορτή καλεσμένη παρά θιν αλός για ώρα άκουγα με μάτια μισόκλειστα ήχους καλοκαιριού στην άμμο σπαρμένους ενώ το δειλινό χρώματα έσταζε στο τραπέζι καθώς…
Ομοίωμα Είδωλον έμπνουν Ευριπίδη, Ελένη, στιχ. 33 Τόσα χρόνια, με μάτια κόκκινα και χέρια κουρασμένα, λάξευα το ομοίωμά μου. Σας τόστελνα κάθε φορά που με καλούσατε, πιο…
ΤΑΞΙΔΙ ΜΝΗΜΗΣ Ταξιδεύω σε μισοξεχασμένα τοπία γεμάτα τραυματισμένες μνήμες και όνειρα που ποτέ δεν πρόλαβα να ζωντανέψω Παλεύω με το μανιασμένο άνεμο που φυσάει ανάμεσα απ’ τις φθαρμένες…
Ισχύς Εν τη ενώσει Αντιθέτων Όντων Αριθμών Ισορροπούντων. Και η αρχαία Ελίκη Μέσα σε μια νύχτα βούλιαξε Από τον ακραίο σεισμό. Ασταθή τα ανθρώπινα. Έλικα που οδηγεί στον ουρανό…
