Θάλασσες

Από το μεσημέρι μιλώ μα δεν μ’ ακούει

Μήπως είναι θυμωμένη ;

Γιατί να είναι θυμωμένη ;

Ήθελα μόνο να μάθω αν ζει.

Αν ξημέρωσε η πάνω ακρογιαλιά,

Αν κοιμήθηκε με τον ήχο της θάλασσας,

Αν έφτασε το γράμμα

που με τόση στοργή παρέδωσα στον αγγελιοφόρο Ήλιο.

Μήπως είναι λυπημένη ;

Χάθηκε το γράμμα μου στις θάλασσες που μας χώρισαν,

Πόσες λύπες ξέβρασαν τα κύματα,

Και πόσοι έρωτες παλεύουν μαζί τους για ένα φιλί.

Η προσμονή καθυστερεί τη λήθη,

Κι ακόμα προλαβαίνω να σε δω πριν πνιγώ στην ανήλεη φύση μου.

Ώ! ζωή μου χαμένη πίσω από πέλαγα,

Πόσα “Σ’ αγαπώ” πνίγηκαν στις σιωπές και πόσα “θα έρθω” ναυάγησαν.

O Αλέξανδρος Παπαδόπουλος κατάγεται από τον Πυργο Μονοφατσίου Ηρακλείου Κρήτης, και είναι φοιτητής στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών Ηρακλείου Κρήτης.