-1-

Να αναπνέω σιγανά

Το στήθος μου σαν τζάμι

Φτηνό και μερεμετισμένο

Μπορεί να καταρρεύσει

Έντομα

Θα μπούνε μέσα μου

Βουϊτό

Σαν το δικό μου όταν αγρίευα

Υπόγειοι σπόροι περίεργοι

Θα βρούνε τρύπες ν΄ανθίσουνε….

 -2-

Βυθισμένη πολιτεία

οι τρούλοι μόνο

έχουν σωθεί στον ουρανό

Δίπλα στο χέρι σου

ο μάραθος

γεμάτος λαμπρίτσες.

Αυτά μαζεύει η μνήμη

που δεν έφτιαξε ακόμα

παρελθόν.

Χαλκομανίες

 -3-

Όλα λεία

ούτε ένας κόμπος απορίας

κι ο μίσχος του τριαντάφυλλου λείος

χωρίς ατυχήματα.

Μια αγκίδα στο στήθος μου τυλιγμένη στο μούσκλι

η πρωϊνή αχτίδα λιωμένη στον τοίχο.

Λείος και ο τοίχος.

Και το βλέμμα λείο

στραμμένο προς τα μέσα…