You are currently viewing Λένη Ζάχαρη: Ελλάδος πάθη

Λένη Ζάχαρη: Ελλάδος πάθη

Μια ιστορική δίκη κωλυσιεργεί και οι αποφάσεις που αναμέναμε ξαφνικά μοιάζουν όνειρο.
Μας έχει αφήσει σύξυλους η κυρία εισαγγελεύς. Αναστολή σε όλους, ευτυχώς, πλην του Ρουπακιά.
Θρίλερ μια δίκη η οποία στα μάτια του λαού έχει ήδη ξεκάθαρες τις αποφάσεις που πρέπει να παρθούν.
Ο καθένας προβληματίζεται, δαγκώνεται, αναρωτιέται. Άραγε πρέπει να τους ξαναδούμε στους δρόμους να εκφοβίζουν ή να υψώνουν φασιστικά το χέρι τους για να καταλάβει η κυρία εισαγγελεύς την επικινδυνότητα τους;
Περιμένουμε με αγωνία, περιμένει η Δημοκρατία…

Και να ήταν μόνο η Χρυσή Αυγή…
Έχουμε κι άλλο “μπουμπούκι” να μας ταλαιπωρεί. Μπαίνει και βγαίνει στην ελληνική επικράτεια κάνοντας τα πάντα για να προκαλέσει “θερμό επεισόδιο”.
Ο λόγος για το Oruc Reis, το ερευνητικό πλοίο της Τουρκίας, το οποίο έχει σταλεί προκειμένου να διεξάγει έρευνες στα νότια του Καστελόριζου ή και εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Δουλειά δεν είχαμε και δουλειά βρήκαμε!
Νομίζω πως όλοι παρακολουθείτε τα τεκταινόμενα. Προσωπικά σε δύο πράγματα θα σταθώ.
Αφενός, στην άσκηση αντιπολίτευσης σε τέτοιες ώρες. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι κάθε υποψία ρήγματος λειτουργεί υπέρ της Τουρκίας. Διότι στην μικρή ή, χειρότερα, μεγάλη αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται.
Αφετέρου, στη γνώση της ιστορίας. Όχι των ένδοξων στιγμών, αλλά των μεγάλων ή και μικρών λαθών. Η Ελλάδα βρέθηκε πολλές φορές στη δεινή θέση να “δώσει” στην Τουρκία πανωπροίκια, αλλά και να πληρώσει φόρο αίματος, αξιοπρέπειας, ακόμη και εδαφών.
Πολλοί μιλούν για κινήσεις άμεσες και κάθετες. Το ζήτημα είναι πως οφείλουμε να εξασφαλίσουμε την αποδοχή όλων εκείνων που έχουν συμφέροντα στην Τουρκική επικράτεια, να είναι βέβαιο ότι δεν θα εγκαταλειφθούμε ούτε διπλωματικά ούτε, φευ, σε περίπτωση που τα πράγματα τραβήξουν, στρατιωτικά.
Δύσκολοι καιροί και οι λεονταρισμοί είναι πλέον για τα μπαούλα. Σταθερότητα, σοβαρότητα, πυγμή και ετοιμότητα…
Τα ίδια ισχύουν και την ώρα που η ανοησία χτυπάει κόκκινο και απειλεί νομούς, περιοχές, τη χώρα ολόκληρη λόγω του covid 19.
Μια έλλειψη σοβαρότητας υπάρχει. Αυτή είναι άποψη που διαμορφώθηκε λόγω πρόσφατης εμπειρίας σε νοσοκομείο. Καυγάδες για το επισκεπτήριο, αδιαφορία για τη μάσκα ή για τον τρόπο χρήσης της… Οι φύλακες να μην επιτρέπουν την είσοδο και οι υποψήφιοι επισκέπτες να βρίζουν διότι γνωρίζουν καλύτερα!
Κυνήγι για να βάλουν σωστά τη μάσκα καθώς επισκέπτονταν χειρουργημένους… Να βγαίνεις στον διάδρομο και να βλέπεις πέντε έξι μαζεμένους και καλά δίπλα σε έναν ασθενή και η μάσκα άφαντη!
Ε, λοιπόν αυτό είναι τουλάχιστον εγκληματικό! Να ξεγελάς τους φύλακες για να περάσεις και το χειρότερο, να περιφέρεσαι χωρίς μάσκα ανάμεσα σε ασθενείς.
Πώς λοιπόν στα άλλα μέρη να μην κολλάει ο κορονοϊός λες και είναι ίωση;
Δε σοβαρευόμαστε λίγο;
Γιατί τελικά καλούμαστε να φανούμε σοβαροί και αποτελεσματικοί σε πολλά πράγματα και δεν φαίνεται να μπορούμε να ανταπεξέλθουμε πρακτικά. Μόνο λόγια είμαστε.

Λένη Ζάχαρη

Η Λένη Ζάχαρη γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Θεολογία και Ιστορία στο ΕΚΠΑ. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Να με λες Ελένη", από τις εκδόσεις Λέμβος. Αρθρογραφεί στο Περί ου.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.