1

Κάτω από τον άθεο γλόμπο

με τις παλάμες ανοιχτές πάνω στο τραπέζι

περιμένουν

τις καμπάνες του επιταφίου

να σηκώσουν το μυρωδάτο φέρετρο

στους ώμους.

Ύστερα απ’ την εξομολόγηση και τη συγχώρηση

να πίνουν κρασί και δάκρυα στο υπόγειο…

      2

Ακρίδα

πράσινη χλωμή άψητη.

Μόλις βγαλμένη απ’ το χώμα.

Σαλτάρισε

μακριά με το κοκκαλιάρικο

μισόγυμνό της σώμα

και βρέθηκε…..

–Μα πότε πρόφτασε;

Σ’ ένα πλατύ φύλλο,

τρεμουλιασμένες φτερούγες και πόδια.

Κοίταξε γύρω,

όλα είχαν κιόλας αλλάξει.

Τόσο γρήγορα.