(…) ΚΑΠΤΕΝ ΚΑΤ (τραγουδά):

Ο Τζόνι Κρακ κι η Φλόσι Σνέηλ, η Φλόσι

Σε μια καρδάρα το μωρό τους είχαν χώσει

Η Φλόσι Σνέηλ κι ο Τζόνι Κρακ, ο Τζόνι

Αυτή το βγάζει και αυτός το ξαναχώνει

Είν η σειρά μου λέει η Φλόσι η φακιδιάρα

Να βγάλω το μωρό απ’ την καρδάρα

Κι ειν’ η σειρά μου λέει ο Τζόνι, ήρθε η ώρα

Να το ζουπήξω μέσα να ‘μπει πάλι τώρα

Ο Τζόνι Κρακ κι η Φλόσι Σνέηλ, η Φλόσι

Σε μια καρδάρα το μωρό τους είχαν χώσει

Η Φλόσι Σνέηλ κι ο Τζόνι Κρακ, ο Τζόνι

Αυτή το βγάζει και αυτός το ξαναχώνει

Κι όλο με μπύρα το καημένο το ποτίζουν

Γιατί η μπύρα ωφελεί, και το γνωρίζουν

Κι αυτούς τους δυο και το μωράκι στην καρδάρα

Ο Τζόνι ο χάχας και η Φλόσι η φακιδιάρα.

(Μεγάλη παύση)

ΦΩΝΗ ΠΡΩΤΗ

Ουράνια μελωδία ακούγεται πάνω απ’ το Γαλατόδασος.

ΦΩΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Μια γιορτινή συντροφιά τραγουδά στο κοιμητήριο Βηθεσδά, οι φωνές τους είναι χαρούμενες αλλά απόμακρες.

ΦΩΝΗ ΠΡΩΤΗ

Τα λαχανικά κάνουν έρωτα πάνω απ’ τους τενόρους.

ΦΩΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ

Σκυλιά τούς γαβγίζουν ώσπου να μελανιάσει η μούρη τους.

ΦΩΝΗ ΠΡΩΤΗ

Η κυρία Όγκμορ-Πρίτσαρντ ρεύεται στο μικροσκοπικό μαντηλάκι της και κυνηγάει τις ηλιαχτίδες με τη μυγοσκοτώστρα, όμως ούτε αυτή δεν μπορεί να εμποδίσει την άνοιξη· μια πρίμουλα ξεφυτρώνει μέσα από το μπολάκι που έχει για να ξεπλένει τα δάκτυλά της.

(…)

( Εκδόσεις Νίκας)