(Τάνκα 5-7-5 &7-7)

Ι

Απ’ τα βαγόνια

χέρια, τσαμπιά σταφύλια

απλώνουν χούφτες.

Άγγελοι σε θανάτου

ταξίδι∙ βίγλα χάους.

ΙΙ

Tους στοιβάξανε

με τον ήλιο στις καρδιές

μες στην καταχνιά.

Στο γκρίζο του  ουρανού

τα φέρετρα τούς ζώνουν.

ΙΙΙ

Κρύα σύρματα

σφίγγουν τα κορμιά τους

σκελετοί λευκοί.

Άφατη τραγωδία

θυμάμαι τα ουρλιαχτά!

IV

Νεκροταφείο

τα τάγματα θανάτουˑ

πετούν οι σκιές.

Κομματιάζουν την ψυχή

ζωντανό μαρτύριο.

V

Μαύρες οι μέρες

τους, σ’ έναν λαβύρινθο

αιχμαλωσίας.

Ω! Ηχεί η φωνή τους

ωσάν μουντό ταμπούρλο.

VI

Ο απόηχος

της «Νύχτας των Κρυστάλλων»

αύρα μετάλλου.

Επτασφράγιστη νύχτα

αιμάτινο ποτάμι.

VII

Η μαύρη καπνιά

πνίγει τις καμινάδεςˑ

κρεματόριο.

Φρίκη και απανθρωπιά!

Ταφόπετρα της σιωπής.