Ο Αύγουστος είναι ο μήνας των πανηγυριών· και όλα προσχηματικά αφορμώνται από την Κοίμηση της Θεοτόκου, τη μεγαλύτερη Θεομητορική γιορτή της χριστιανοσύνης, ειδικά των Ορθοδόξων. «Κοίμηση» και «εορτασμός»· θάνατος και γιορτή! Μοιάζουν αντικρουόμενες έννοιες, αντιφατικές. Αλλά δεν πρόκειται για θάνατο, αφού η Μητέρα του Λόγου «μετέστη προς την ζωήν».
Δικαιολογημένος, λοιπόν, ο εορτασμός μεσούντος του Αυγούστου, ο οποίος απώλεσε εν πολλοίς την κατάνυξη του Μεγάλου και του Μικρού (ακόμη ωραιότερου) Παρακλητικού Κανόνα. Κράτησε, ωστόσο, ο Αύγουστος και αστρονομικά το ζώδιο της Παρθένου.
Πέρα από τα πανηγύρια, για εκείνους που, χωρίς να τους εναντιώνονται, δεν συμμετέχουν, υπάρχουν κι άλλες προτάσεις για τον «εορτασμό» του Αυγούστου. Μια απ’ αυτές στα καθ’ ημάς, στα λακωνικά όρια, υπήρξε και η θεατρική παράσταση «Γαμπροί… απ’ το παράθυρο» που ανέβασε η Ερασιτεχνική Θεατρική Ομάδα Ανατολικής Μάνης (ΕΘΟΑΜ).
Η δημόσια δράση της ΕΘΟΑΜ καταγράφεται από το 2017, τουλάχιστον στις αναζητήσεις μου στο διαδίκτυο. Εξαιρετικοί χώροι, όπως η Κρανάη, το γραφικό νησάκι του Γυθείου, το Πνευματικό Κέντρο της πόλης και το εμβληματικό της Αρχαίο Θέατρο, έχουν φιλοξενήσει παραστάσεις της Θεατρικής Ομάδας.
Το ρεπερτόριό της πλούσιο, ποικίλο και αξιόλογο· κωμωδίες και διασκευές κλασικών έργων, έργα ιστορικά και σύγχρονα. Εν ολίγοις θεατρικά έργα προς τέρψη και διασκέδαση, αλλά και για προβληματισμό, ειδικά σε θέματα που απασχολούν τη σύγχρονή μας κοινωνία.
Η φετινή καλοκαιρινή παράσταση της ΕΘΟΑΜ, πρότεινε το έργο του Αλέκου Σακελλάριου με τίτλο «Γαμπροί… απ’ το παράθυρο». Για την υπόθεση, αντιγράφω από το πρόγραμμα: «Ο Μπάμπης και ο Αρίστος είναι δύο φτωχαδάκια της Αθήνας του 1960. Ένα βράδυ, κατά τύχη, γνωρίζουν δύο ευκατάστατες αδελφές και για να τις εντυπωσιάσουν, σκαρφίζονται την ύπαρξη ενός δήθεν εκατομμυριούχου θείου από την Αμερική και τις πείθουν ότι έχουν κι αυτοί λεφτά. Τα πράγματα περιπλέκονται όμως, όταν ένα βράδυ ξαφνικά, τους επισκέπτεται… ο θείος από την Αμερική».
Πρόκειται φυσικά για τη γνωστή κινηματογραφική ταινία που με τον τίτλο «Ο Γόης» είχε γυριστεί, με το ίδιο σενάριο, το 1969, από τη Φίνος Φιλμ σε σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη.
Η κινηματογραφική ταινία έχει επανειλημμένα προβληθεί και από την τηλεόραση. Εικάζω, λοιπόν, ότι οι περισσότεροι από τους θεατές της παράστασης της ΕΘΟΑΜ, θα γνώριζαν την υπόθεση, θα θυμόντουσαν τις επιτυχημένες ατάκες και, χωρίς να το θέλουν, θα ανακαλούσαν και τους εξαιρετικούς ηθοποιούς, όπως υπήρξαν ο Κώστας Βουτσάς, ο Χρόνης Εξαρχάκος και ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος. Κι όμως, παρόλες τις αναγωγές στην ταινία, η θεατρική παράσταση στάθηκε αυτοδύναμη ως να την έβλεπε κανείς για πρώτη φορά. Συνιστά –κι αυτό– επομένως, ένα αδιάψευστο στοιχείο της επιτυχίας της.
Ο Δημήτρης Δεμοιράκος, ως σκηνοθέτης, και οι πολλοί συνεργάτες του –μια πλειάδα ηθοποιών, βοηθών σκηνοθέτη, βοηθών παραγωγής– εργάστηκαν όλοι συντονισμένα, χωρίς βεντετισμούς, αναδεικνύοντας το πνεύμα μιας άλλης εποχής, με αναγωγές και στο «τώρα». Αδιάλειπτο το αυθόρμητο γέλιο κατά τη διάρκεια της παράστασης και η επιδοκιμασία του κοινού στο τέλος κράτησε στη σκηνή τους ηθοποιούς και όλους τους συντελεστές για πολλή ώρα.
Η παράσταση (προσφερόμενη εντελώς δωρεάν) δεν θα μπορούσε να αφήσει αυτές τις εντυπώσεις, εάν έλειπε η υποδομή: η κλιματιζόμενη, καλαίσθητη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Γυθείου. Κατά την είσοδο ξάφνιαζαν οι άνθρωποι (παιδιά· άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας) που είχαν σχηματίσει μεγάλη ουρά. Στο τέλος της παράστασης δεν ξάφνιαζαν βέβαια καθόλου τα κολακευτικά σχόλια στα πηγαδάκια που σχηματίστηκαν κατά την έξοδο.
Φίλοι, επαγγελματίες, γνωστοί, επάνω στη σκηνή, προκαλούσαν μεγαλύτερη έκπληξη και περισσότερο γέλιο· ειδικά, όταν η καθημερινή συναλλαγή, ο άψογος επαγγελματισμός, μεταμορφώνονταν στη σκηνή σε κάτι διαφορετικό που άφηνε πολύ πίσω τις γνωστές, τις οικείες εικόνες των προσώπων.
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης πίστευε στους μικρούς θύλακες της επαρχίας που μπορούν να κάνουν την αλλαγή. Η ΕΘΟΑΜ το επέτυχε! Την ευχαριστούμε και ευχόμαστε να συνεχίσει να διασκεδάζει και να μας διασκεδάζει!
Σημείωση: Τους συντελεστές της παράστασης, καθώς και πλούσιο φωτογραφικό υλικό, μπορεί ο/η ενδιαφερόμενος/η να δει στη σελίδα της ΕΘΟΑΜ στο Facebook. Ευχαριστώ τον Γιάννη Κληροδέτη, που έπαιζε στην παράσταση, για τη διάθεση των φωτογραφιών.
