Τα στάδια
Ι
Όνειρα, πλάσματα δυνατοτήτων
Στεναχώριες, σκιές ανύπαρκτες
Πόσο όμορφα είναι όλα πριν ξεκινήσουν;
Σε αυτό το σημείο πρέπει να επιστρέψω
Τότε που με ρώτησες τι θέλω
και απάντησα
Τα πάντα
και ας μην γινόταν
ΙΙ
Δεν επαναλαμβάνεται το παρελθόν
Και αν βλέπεις φαντάσματα μέρα μεσημέρι
Συνηθίζεται…
ΙΙΙ
Βάρος ασήκωτο κουβαλάς
Στους ώμους τους κυρτούς
Στις τσακισμένες τις παλάμες
Μα μην σε πειράζει
Είσαι φτιαγμένη από παρόν και μέλλον
ΙV
Φιλία, ένα σπρώξιμο απαλό
Προχώρα, σε περιμένει η ζωή
Και τώρα;
Και τώρα, στήριγμα μόνο
Χάδι ποτέ
Χάδια έδωσαν μόνο οι έρωτες
Γι’ αυτό δεν κράτησαν πολύ
V
Οι συνθήκες άλλαξαν ριζικά
Ραγδαία
Ο πόνος έγινε μικρούλης
Αβαρής
Χωρούσε στην παλάμη της
Ένα φύσημα ήθελε να φύγει
να ενοχλήσει άλλους
“Διατηρήσαμε πάντως τον πυρήνα σταθερό!”
Χαμογέλασε
Ονειρεύτηκε ξύπνια να σκουπίζει ένα σύννεφο
VΙ
Σιγά μην ξεχάσω, για ένα χειμώνα που ναυάγησε
Την αγαπημένη μου εποχή
Άφησα χτες την βροχή
Να με γδάρει
Να λυσσάξει
Μα δεν με ένοιαξε στιγμή
Βιογραφικό
H Χρυσάνθη Σουκαρά γεννήθηκε το 1990 στα Ιωάννινα. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, ηλεκτρονικά και έντυπα.(Μανδραγόρας, Θράκα, Fractal, Culture Book, Mονόκλ, Δίοδος 66100)
