Αρχοντούλα Διαβάτη: Το Μηδέν και το Άπειρο Αγαπητό μου σπίτι αναρωτιέμαι αν μπορώ ακόμα να σ’ αγαπώ, κι αν σ’ έχω ποτέ αγαπήσει. Δεν σε νιώθω να με κατασκοπεύεις μες…
Η Ασπασία στο ΧΡΟΝΟΚΑΤΑΦΥΓΙΟ* Φθινόπωρο. Προεκλογικές συζητήσεις. Επίκεινται αυτοδιοικητικές εκλογές. Γυρνώντας πίσω στο χρόνο η κ. Ασπασία Καρρά, μπαίνει στο ΧΡΟΝΟΚΑΤΑΦΥΓΙΟ του ’60 διερευνώντας τα έργα και τις ημέρες της…
Ασπασούλα, καρφίτσα, την προλάβαινε στην πόρτα ο πατέρας. Μ’ αυτήν θα έγραφε στον τοίχο πότε την έπιασαν, θα το χάραζε στον τοίχο του κελιού. Γιατί τα κελιά δεν βλέπουν φως,…
Δεν είμαι καμιά μηχανή παραγωγής θετικότητας. Έχω ένταση, έχω δυσαρέσκεια, έχω δυσθυμία, κάνω αρνητικές σκέψεις, θα τους έλεγε. Τώρα κοιτάει από το μπαλκόνι την πινακίδα που αναβοσβήνει στο ψαράδικο απέναντι,…
Στο μάρσιπό του το καθένα Παιδάκια στον περίπατο Μπροστά στο στήθος Της μαμάς και του μπαμπά Το μέγιστο παράσημο ΣΤΟ ΛΙΒΑΔΙ Μες στο λιβάδι, Όπως το λέμε Το πλαστικό χαλί…
Άρρωστη πασχαλιάτικα με κόβιντ Παραδομένη στον ύπνο. Ύπνο βαθύ σαν πάχνη και σαν χιόνι Που θέλει να καταπιεί τη λύπη όλη Τις Ερινύες της μνήμης Τις εικόνες τις παλιές της…
Λιακάδα Δεν μ’ ακουμπάει ο ήλιος σας Δεν με ζεσταίνει. Δώρο για τα παιδιά και τους μπαμπάδες με το καροτσάκι. Για τους συνταξιούχους και τις νεαρές με το πατίνι…
Μια χαψιά θα μας κάνει η τεχνητή νοημοσύνη κι ο αλγόριθμος, σκέφτεται διαβάζοντας στις εφημερίδες τα τελευταία επιτεύγματα που θα κάνουν τη ζωή αγνώριστη. Παλιά ήταν η εμμονή της να…
ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ Όσο ζούσες μαζί μας Έκρυβες με τις πλάτες σου Το οχληρό τοπίο Τα κακώς κείμενα όλα Και τον θάνατό μας Που πηγαινοέρχεται τώρα Ξεθαρρεμένος Κοιτώντας μας…
Poste restande Πάνω που έφυγε εκείνος λυπημένος Βγήκαν στον ουρανό Αστέρια Τα εγγονάκια του Υπηρεσία poste restande Να στέλνει και να δέχεται Επιστολές Τις αγκαλιές Και τα φιλιά μας…
Από γυναίκα του δρόμου- στο κόμμα, στον Δήμο ,στα Συμβούλια, παντού- έγινα γυναίκα του καναπέ, άρχισε η μεγάλη μου φίλη, η κυρία Ασπασία Κ. Από δύο χρονώ έπαθα πολιομυελίτιδα. Ανάπηρο…
Με ένα δυνατό ΚΡΑΚ αποσυνδέθηκαν οι συρμοί Εσύ τράβηξες γι’ αλλού προορισμό άγνωστο Κι εγώ γυρνάω στο σπίτι αμίλητο και σκεφτικό γυμνό ξένο και έρημο σαν μαγεμένο ένα φιλί που…
