Δήμητρα Παλαπάνη: Δέκα χαϊκού για τον αποχωρισμό,
Γλάροι και πανί ένα νησί πατρίδα στο άσπρο κύμα Πέτα πουλί μου σε χώρα αληθινή Να με καρτεράς Σαν νοσταλγία άγγιξε τα μάτια μου το πρώτο άστρο …
Γλάροι και πανί ένα νησί πατρίδα στο άσπρο κύμα Πέτα πουλί μου σε χώρα αληθινή Να με καρτεράς Σαν νοσταλγία άγγιξε τα μάτια μου το πρώτο άστρο …
Πρώτη Αυγούστου της αστροφεγγιάς μήνας εορτάσιμος Αύγουστος θεός Μήνας μελένιας χάρης Φωτιά που καίει Σιγοπερπατάς στο μελτέμι του καιρού Προβάροντάς με Βαμμένα χείλη Κατακόκκινα κρασιού Ερωτεύσιμα! …
Πέρασε μια αιωνιότητα του σήμερα στο χθες Αδιαχώρητο στις έννοιες του χρόνου Στομωμένες κάνες πυροβόλων όπλων πυρπολούν τα βεγγαλικά της νύχτας Ω! Πόση σπατάλη σε πυγολαμπίδες! Οι άγραφες σελίδες…
Ο νέος χρόνος Ταξίδι στο άγνωστο Με άσπρα φτερά * Ημέρες λευκές Στο ημερολόγιο Άγραφα φύλλα * Ταξίδι στο φως Νωπό το πάθος του χθες Ρόδια στο τώρα…
Ο Δεκέμβριος Δωδέκατος αδερφός Ορφάνιας χρόνου Κρύο τσουχτερό στις χιονισμένες πόλεις Έρπει ο καιρός Πεσμένα φύλλα Χνάρια από βήματα Μοναχών ζωών Με μια κουβέρτα στο παγωμένο χώμα Κλαίει η νύχτα…
Τρέχει το αίμα Βαθύ κόκκινο ζωής Βομβαρδισμένης Θυσία αμνών στο δείπνο των τραγωδών αρχαίας νομής Ευθείας βολής οι σφαίρες καραδοκούν να βρουν το στόχο Παιδιά με πέτρες…
Δυο σταγόνες όνειρο τα εβένινά της μάτια Πίσω από την ίριδα καθρέφτες φλούδες πορτοκάλι Κι ο θάνατος σε μια γούβα γλυφό νερό Σε μια στενή λωρίδα γης, στη ρίζα του αρχαίου…