Θοδωρής Σαμαράς: πέτρες αφημένες
πέτρες αφημένες στον Άρη η κάθε μια τον ίσκιο της να δίδει να προσθέτει στρόγγυλα θυμιάματα του αναγλύφου τις βραγιές κοιλάδες θάμνους του κόκκινου πλανήτη ξυρισμένος πέτρες αφημένες λες τοπίο…
πέτρες αφημένες στον Άρη η κάθε μια τον ίσκιο της να δίδει να προσθέτει στρόγγυλα θυμιάματα του αναγλύφου τις βραγιές κοιλάδες θάμνους του κόκκινου πλανήτη ξυρισμένος πέτρες αφημένες λες τοπίο…
το ημέτερον χρυσόμαλλον δέρας κρεμάται ωσαύτως επί ξύλου το ημέτερον χρυσόμαλλον δέρας ευρίσκεται ερριμένον επί σταυρού το ημέτερον χρυσόμαλλον δέρας είν' ο Χριστός ο σταυρωθείς επάνω της αμπέλου και οι…
τοῦ ὅλου οὖν τῇ ἐπιθυμίᾳ καὶ διώξει ἔρως ὄνομα * λεχέων Διός ** η πρώην άλοχος κάθε γάμος γαμετής και μία ενανθρώπησις οποία σύλληψις διά βροχής…
῎Ακουε οὐρανὲ καὶ ἐνωτίζου γῆ * εντός της χαράδρας που βλέπουν οι Δελφοί φλεβάρη μήνα με τους χρησμούς που φαίνουν καθώς κατεβαίνει βαριά η συννεφιά το νέφος ζόφος σκέπει…
κατοικούσα με τις αράχνες και τους σκορπιούς σε βάραθρο μέσα και σπήλαιο κατοικούσα γαίης μόνος σταλαγμός οι άλλοι δεν ήξεραν τίποτα και τα παιδιά στις καφετέριες συζητούσαν για ποδόσφαιρο…
Με την προσεγμένη εκδοτικά (Περισπωμένη) και τυπογραφικά (Ελισσαίος Μπαλής γαρ εκ του πολυτίμου Αναγράμματος) νέα συλλογή της Χρύσας Ευστ. Αλεξοπούλου, με τίτλο 'της γραφής - και άλλα γλωσσογραφικά ποιήματα' ανά…
ήπαψε-νε και έφυγα-με το βαρκάκι τράβηξα-με στ' ανοιχτά κύμα πήρε-μας τους μακρυά κι έσβηνα σιγά σιγά με τους συντρόφους δίχως παρηγοριά σβήναμ' ένας ένας έβλεπά-τους σ' ίδια βάρκα μέσα…
άρχοντος μοναχικού μοναχικό προσλάλημα εν βοή απέρχεται σεισμού και συσσεισμού αντιλάλημα τέφρας βροχή πετρώματα τεφρά τεφρών σημείων της φθοράς πώς έρχεται το βράδυ και αποδίδεις το σώμα εκ νέου στη…
θεοφανείας άνερας λίγο νερό που φάνηκε στης γλάστρας το πιατάκι η πλατεία δίχως παιδικές φωνές Θεοφανείας σου Χριστέ Οὐ δύναμαι φέρειν, [ο Ιορδάνης] φησί, πῦρ καταναλίσκον...* …
ο άνθρωπος που τάιζε γύρω του τα περιστέρια ή περί βίου αθλιότητος για κείνον που πλάι μας τάιζε πουλιά ένα γύρω καθώς γύρω του τον εκύκλωναν…
μενεξεδί εσπέρας ένα φώς πρόβαλε ροδαλό κι ολούθε σκόρπισε στον ουρανό επάνω μενεξεδί της Αποδόσεως εσπέρας του Αυγούστου ροδινό κι υγρό μετά την μπόρα καθώς προβάλαμε αποκαμωμένοι στα χωράφια…