Ο τίτλος του βιβλίου του Ιάπωνα Ρυουνόσουκε Ακουτάγκαβα (1892-1929), Βίος και Πολιτεία ενός ηλιθίου, μας οδηγεί κατευθείαν σε δύο πολύ μεγάλα έργα με διεθνή αναγνώριση. Το πρώτο μέρος του τίτλου …
Στις ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60, δυο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι – ο ένας μαύρος, ομοφυλόφιλος, επιτυχημένος πιανίστας, πλούσιος, καλλιεργημένος και εκλεπτυσμένος, ο άλλος, Ιταλός μετανάστης, μπράβος σε νυχτερινά κέντρα, οικογενειάρχης, άξεστος…
Πατρίδα Λένε ότι πατρίδα είναι τα παιδικά μας χρόνια, για μένα όμως, που η πατρίδα μου είναι υποδουλωμένη, την έννοιά της την έδωσαν οι ιστορίες του παππού μου. Το πρώτο…
Αισθήσεις Τα πεταμένα σκουπίδια γύρω από τους μεταλλικούς κάδους. Τα σάπια φύλλα που σκεπάζουν τις σχάρες των υπονόμων. Τοίχοι που αναδίδουν μυρωδιά από ούρα και μούχλα. Δίπλα στις ρίζες καχεκτικών…
(…) Γιατί θα ’πρεπε να τιμούμε αυτούς που πέθαναν Περισσότερο απ’ αυτούς που πεθαίνουν; Δεν γίνεται να χτυπάμε την καμπάνα ανάποδα Ούτε είναι ξόρκι Να καλούμε το φάντασμα ενός Ρόδου.…
''Την Ελλάδα την φέρνω μέσα μου. Αυτής το πνεύμα φωτίζει την σκέψη μου και παρηγορεί την ψυχή μου. Μπορώ μάλιστα να σας πω ότι, χωρίς να έχω πάει, την ξέρω.…
Ναυσικά (Οδύσσειας ν 197-187) Μικρόψυχοι, μικρόμυαλοι θεοί! Αυτός της θάλασσας, αν και προστάτης μας, μια μέρα θα μας τιμωρούσε, σύμφωνα με τον μυστικό χρησμό. Κι αυτό, μονάχα γιατί εμείς, θεοσεβείς,…
Η θλίψη σου (και η πρόοδός της) Πρώτα σε σκουντάει απαλά στον ώμο Κάποιος κοιμάται στα χαρτόκουτα Ένα γατάκι, τυφλό, παρατημένο στο διάζωμα ενός γρήγορου αυτοκινητόδρομου Η θλίψη σού δίνει…
Το «Εγκώμιο της Σκιάς» του Junichiro_Tanizaki ήταν η πρώτη αυθεντική γιαπωνέζικη ανάμνηση που μπορώ, αμυδρά να θυμηθώ. Ήταν μια έκδοση (μάλλον) σε βίπερ που εκείνα τα χρόνια γνώριζαν μεγάλη άνθιση.…
Είναι γνωστό πως η συχνή χρήση φθείρει. Αν για παράδειγμα φοράς ένα ρούχο καθημερινά, είναι βέβαιο πως στο τέλος γίνεται κουρέλι. Κάτι τέτοιο έχει συμβεί και με την περί ης…
Εσείς που ελέγχετε το Άπαν Εσείς Ιδιοκτήτες άδειων δοχείων και γεμάτων πιάτων Ναι σ’ εσάς μιλώ τους γελωτοποιούς της αγάπης που σας αρέσουν "τα χαριτωμένα" που ζητάτε "την ανακούφιση" των…
Ένα βράδυ, που δεν είχα διάθεση για τίποτα, πήρα να διαβάσω το βιβλίο Σειραί του Δημήτριου Καμπούρογλου (1852-1942), του γνωστού λόγιου, συγγραφέα, ιστορικού και κατεξοχήν αθηναιογράφου. Και αυτό όχι…
