Από την παραπάνω εισαγωγική φράση διαπιστώνουμε ότι δεν έχουμε όνομα δημιουργού. Όμως η σκέψη του Έλληνα, η σκέψη του τακτικού επισκέπτη, η σκέψη του προσκυνητή, θεατή του αρχαίου θεάτρου της…
1 Τέρμα οι παλιοί –ισμοι: κουμμουνισμός, σοσιαλισμός, καπιταλισμός, νεοφιλελευθερισμός, ακόμα και σουρεαλισμός. Ζήτω ο νέος -ισμος: ο Εμενταλισμός. Σήμερα Σάββατο 18/9/2021 είναι ιστορική μέρα γιατί μια πολύ μεγάλη τάση των…
Στο δεύτερο μισό του περασμένου αιώνα πολλοί ήταν εκείνοι που θαύμαζαν το πνευματικό ζευγάρι Σαρτρ και Μποβουάρ, επειδή ήταν τόσα χρόνια μαζί και αχώριστοι. Τους εντυπωσίαζε ακόμη περισσότερο το γεγονός…
Τα σώματά μας έτρεμαν σαν δύο σειρές δοντιών που χτυπούσε η μία την άλλη Μπατάιγ Αναρωτιέμαι πώς είναι να έχεις το πεπρωμένο πίσω σου να σε σπρώχνει αντί…
Φαίνεται πως ζούμε σε πολύ σαχλές και άχαρες εποχές για να χρειαστεί να ανασκολοπίζουμε έτσι απροκάλυπτα και ανενδοίαστα τα αρχαία κείμενα. Γιατί δεν γράφουμε δικά μας; Μα γιατί θα είναι…
«Εγώ έχω επιλέξει ως συνομιλητή μου τον ελληνικό λαό» Στις 20 Ιουλίου 2021, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στον κήπο του, εόρτασε τα 96 χρόνια του μεγάλου μας Μίκη…
Με αφορμή τον θάνατο του κορυφαίου δημιουργού, που έζησε έναν περίπου αιώνα, για να αποτιμηθεί το τεράστιο και ανυπέρβλητο έργο του στους επόμενους αιώνες, ως κριτικός αξίζει να σταθώ σε…
Ύπνος μες στο δάσος Ένιωσα πως η γη με θυμήθηκε, Με δέχτηκε ξανά τόσο τρυφερά, Τακτοποιώντας τα σκοτεινά της ρούχα, τις τσέπες της που ‘ναι γεμάτες βρύα και…
''Είμαστε φτιαγμένοι απ' των ονείρων την ουσία. Τη ζωή μας ο ύπνος κυβερνάει'' Σαίξπηρ …
Πάσχουμε από έλλειψη ορθολογισμού. Αν δει κάποιος το τι γίνεται σήμερα στον κόσμο και στον τόπο μας, διαπιστώνει πλήρη ανορθολογισμό και παρανοϊκές καταστάσεις. Μην τις αναφέρω γιατί τις ζούμε καθημερινά.…
Τον είχαμε ήδη μυθοποιήσει εδώ και πολλές δεκαετίες και νιώθαμε ότι στην πάλη του με τον Χάρο «στα περβόλια μες στους ανθισμένους κήπους» θα τον νικούσε. Πιστεύαμε ότι ήταν αθάνατος.…
Νέο-συντηρητικές ΒΑΚΧΕΣ, πολιτικώς… ορθές από την ΝΙΚΑΙΤΗ ΚΟΝΤΟΥΡΗ, ό,τι πρέπει για την φεστιβαλική πλήξη και λαιμαργία μας την ανικανοποίητη για το ουσιώδες, για την αέναη απληστία μας που δεν ξεδιψάει…
