Οδός Μαντζάρου, ανάμεσα 36 και 38.   Έχουν περάσει πάνω κάτω 60 χρόνια. Η σιδερένια πόρτα με τον λιτό διάκοσμο είναι πάντα εκεί. Κρατάει το χρώμα της ακόμα, ένα ανοιχτό…

Έρωτας στον κάμπο Το καμπίσιο χωριό δεν είχε να επιδείξει πολλά κλέη στην ιστορία του. Ήταν «τιμάριο» κάποιου στα ύστερα βυζαντινά χρόνια και κράτησε  το όνομά του από αυτόν. Έγινε…

-Ωραία ιστορία, κυρία. Μου άρεσε πολύ η ιστορία για τον Άλμπορ.  Μου θύμισε πολλά. Τα μεγάλα μαύρα μάτια της Σενέζ λάμπουν. Το βλέμμα της ταξιδεύει σαν να ψάχνει να βρει…

Μιλώντας με τα δέντρα Όσο θυμάται τον εαυτό της η Ρηνιώ, κάθε φορά που έπρεπε να πάρει μια απόφαση, συμβουλευόταν τα δέντρα.  Της άρεσε ν’ ακούει προσεχτικά όσα της έλεγε…

Φυλαχτά   Η Αλεξάνδρα φωτίζει την ντουλάπα με τον φακό του κινητού της και επιλέγει ρούχα. Έχει ορκωμοσία on line. Ο αδελφός της βάζει το μαξιλάρι πάνω του να μην…

ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΟ ΑΦΗΓΗΜΑ   Το δωμάτιο μύριζε μούχλα και ασβέστη με πλαστικό χρώμα καθώς χρειαζόταν κάθε τρεις και λίγο μικροεπισκευές και μερεμέτια από ετερόκλιτα υλικά. Ήταν μια θανάσιμη μίξη οσμών που…

Το τροχαίο   Το λοιπόν, έπαθε ατύχημα στον δρόμο με το αυτοκίνητο. Ανατροπή και τούμπες, η στροφή ήταν σκέτη καρμανιόλα. Δεν την κτυπούσε ο ήλιος και μάζευε λάσπη όταν έβρεχε.…

ΦΤΕΡΑ   Έχει ομορφιές το νησί. Έχει και ενδιαφέρον, από πολλές απόψεις. Αρχαιολογία, ιστορία, γεωλογία, κοινωνιολογία, μουσική, «τ’ αρεζούμενο του ανθρώπου» μπορεί ο άνθρωπος να το βρει για να περάσει…

 Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ                Ήταν μία, η πιο αγαπημένη της απ' τις τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες του χρόνου. Δεν είχε συγκεκριμένη ημερομηνία. Ήταν αυτή…

  « …και το διαμαντένιο Ντεμερντέσι…»                                                                                                                    «…έχει μέσα πολλές αλήθειες […]                                                                                  που είναι καλύτερες κι από ψέμα…»                                                                                                                        Μιγκουέλ Θερβάντες   Χλιαρός ο ήλιος τρυπώνει από τα…

                                                           …

 Ας τραγουδάτε εσείς,  εγώ το μαύρο θα κρατάω έως θανάτου.        Κ.Γ.Παπαγεωργίου    Κοιλοπονούσε το κεφάλι της ﮲  πόνος αλλόκοτος, δεμένος με κείνο το άλλο κρανίο, το παγωμένο που αποχαιρέτησε οριστικά  με…