Φωτεινή Κονταργύρη: Νησί

Νησί

Το καταφύγιο είναι πάντα εκεί

Καμένο ξεκαμένο θα με περιμένει πάντα μια πτήση για τον παράδεισο

Ήταν παράδεισος

Αμέτρητες φορές το είπα

Μετρημένες θα κοντεύουν τις τρεις χιλιάδες ή κάπου εκεί

Επιστροφή στις ιστορικές μου ρίζες ήταν

Γλυκό άρωμα από τα παλιά, μεθυστικό, ζαλιστικό

Γεύσεις που δρόσιζαν τις αισθήσεις μου τις στραγγισμένες απ’ την διαρκή εξέλιξη

Χρόνια κρατούσα τη μνήμη δυνατή με δροσερές επαναλήψεις

Πόσα καλοκαίρια;

Αμέτρητα εικοσιδυό – Όσο ήμουν όταν πρωτοπήγα

Μετρημένα; Τριάντα και ένα καλοκαίρια

Όσα πέρασαν από κείνη την πρώτη φορά

Αυτό το καλοκαίρι δεν χρειάζομαι καταφύγιο

Ούτε κάτι καμένο για παράδεισο-Δεν έπρεπε να καεί-Γιατί το επέτρεψαν;

Καίγεται λοιπόν ο παράδεισος;

Ούτε να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου για λίγο χρειάζομαι

Τακτοποιημένες είναι αυτές, σε αντίθεση με ό,τι κυκλοφορεί και λέγεται γύρω μου

Ποιες ιστορικές ρίζες αλήθεια μέσα σε παγκόσμιους πολέμους να μαίνονται;

Άλλες εικόνες λαχταρώ

Κάτι να δω μπροστά στο μέλλον

Σαν να μου φαίνεται ότι ωρίμασα για τα καλά

864