ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΑΛΑΝΟΣ *
ένας ευπατρίδης Αθηναίος
Εκεί που κάποτε
ο Μένανδρος ο Σωτήρ,
ο Ευκρατίδης κι ο Ηλιοκλής
μιλώντας την δική σου γλώσσα
διέδωσαν την γνώση την Ελληνική.
Εκεί που η Τέχνη
πριν από χιλιάδες χρόνια τόσα,
η Ελληνο-ινδική,
με τα ανάλαφρα γλυπτά της
ξεκίνησε τον κόσμο να κερδίσει.
Εκεί μακριά στην Ινδική
το φωτεινό σου πέρασμα
το στίγμα του έχει αφήσει.
Στην ιερή του Γάγγη γη
εκεί όπου “εικόνες εισί τα
γράμματα της ψυχής ” *
τ’ άστρο σου λαμπυρίζει.
Στην τρυφερή της αγκαλιά
μία γραφή Φαρσί
καλλίγραμμη, παλιά
το διάβα σου τ ‘ αρχοντικό
στο χρόνο θα θυμίζει.
Χάι κου
1
Ξένος τω ξένω
στο Βαρανάζι βρέχει
σάβανο η γη
2
Ψυχή πέταξες
το σώμα ξαπόστασε
μέσα στο χώμα
3
Σαν βγαίνεις στα Γκατ
άρωμα ξεχύνεται
κυλά ο Γάγγης
4
Μες στο σκοτάδι
οι φλόγες συντροφεύουν
κάθε σου βήμα
5
Η Σαρασβάτι
άρπαξε την ψυχή σου
κοιτά ο Γιάμα
6
Ιερό μνήμα
ευλογία η πυρά
φτερουγίζει φως
7
Το πρωτοβρόχι
ξεπλένει με φεγγάρι
θλιμμένες σκέψεις
8
Δίπλα στην όχθη
νέα ζωή με στάχτες
τα σωθικά μου
9
Σπινθήρες φωτός
Σαντού ίπτανται ψηλά
ανθίζουν ψυχές
10
Παρόχθιο Γκατ
καθρεπτίζεσαι στο φως
μες απ’ τις φλόγες
11
Στοχαστικό φως
ανοξείδωτες σκέψεις
μες στο ποτάμι
12
Το πέρασμά σου
νεκροστολίζουν φλόγες
ύστατο χαίρε
13
Επί τάπητος
ίχνη που φωσφορίζουν
κεντά η νύχτα
* Ο Δημήτριος Γαλανός ( 1760 – 1833 ) υπήρξε ο πρώτος Έλλην Ινδολόγος ” ανήρ θείος και σοφώτατος ” που έζησε πέντε περίπου δεκαετίες στην Ινδία μεταφράζοντας κείμενα της κλασικής σανσκριτικής γραμματείας στην θρησκευτική πρωτεύουσα των Ινδουιστών το Βαρανάζι.
