Πρώτοι οι Έλληνες
στην τέχνη δώσαν σημασία
εν νόημα γενναίον,
<< ουχ’ ώστε λέγειν τα γεγενημένα
αλλ’ οία αν γένοιτο κατά το εικός
ή το αναγκαίον >> *
σε πείσμα μιας απηνούς
πραγματικότητας
που σήμερα ασελγεί στο ” ωραίον “
και την ψυχή κρατά κλεισμένη
σε ομιχλώδεις ατραπούς.
Στήλες με βότσαλα
και λείες πέτρες στοιχισμένες
σε μονοπάτια δύσβατα
επάνω σε βουνά
τον δρόμο δείχνουν
ευχές εκφράζουν
και προσευχές που οι πιστοί
καθώς πηγαίνουν στον Wat Phou
μονολογούνε ταπεινά.
Αλλά και πράξεις αγαθές
ειλικρινείς
κρυφές ελπίδες
που προσμένουνε ν’ ανθίσουν.
Η Τέχνη βάλσαμο
μια ισορροπία ευγενής
για όλους αυτούς
που την ψυχή τους
λαχταράνε να κερδίσουν.
*Αριστοτέλη, Ποιητική, Κεφ. 9
Γιώργος Μεταξάς
