Για τουρίστες, για αγγλόφωνους και όχι μόνον αυτή η άκρως διαφωτιστική παραγωγή ανάλογη τού «Όλος ο Σαίξπηρ σε μια ώρα», εδώ ενδεικτικές στιγμές από την αρχαία τραγωδία σε μιάμιση ώρα, με εκτενέστατο πρόλογο για την κατασκευή και τη χρήση τής μάσκας από την Κλασική Αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Το προσωπείο και το ημιπροσωπείο είναι χρηστικό σκηνικό εργαλείο αποστασιοποίησης από την ρεαλιστική απαίτηση τής υποκριτικής ερμηνείας. Η σκηνική πραγμάτωση «πράξεως τελείας και μεγάλης» (σύμφωνα με την «Ποιητική» του Αριστοτέλη απαιτεί άλλα μεγέθη. Τα μυθολογικά πρόσωπα όταν εκπέσουν στον αστικό δράμα υποβαθμίζονται σε απλές ψυχοπαθολογικές περιπτώσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Μήδεια, που ατύχησε κάθε φορά στην κινηματογραφική της μεταφορά, ακόμα και με την μεγάλη Κάλλας σε σκηνοθεσία τού μεγίστου Πιερ Πάολο Παζολίνι. Η εγγονή τού Θεού Ήλιου δεν μπορεί να κριθεί με ανθρώπινα μέτρα και σταθμά. Είναι σαν την «Φόνισσα» τού Σκιαθίτη κοσμοκαλόγερου Παπαδιαμάντη, που επιλέγει να τελειώσει την σύγχρονη τραγωδία του έτσι: «Η γραία Χαδούλα εύρε τον θάνατον εις το πέρασμα του Αγίου Σώστη, εις τον λαιμόν τον ενώνοντα τον βράχον του ερημητηρίου με την ξηράν, εις το ήμισυ του δρόμου, μεταξύ της θείας και της ανθρωπίνης δικαιοσύνης.».
Η Νέμεσις, την οποία έτρεμε ο «νεφεληγερέτης» Δίας δεν μπορεί να προσωποποιηθεί με ανθρώπινα χαρακτηριστικά.
Ορθώς λοιπόν ο Πάνος Αγγελόπουλος, συνεπικουρούμενος από την χαρισματική διεθνή χορογράφο Έρση Πίττα στην διδασκαλία τής κίνησης, από τον Γιάννη Ζημιανίτη στις μάσκες και από την εκπληκτική Διδάκτορα Μάγκυ Μοντζολή Μάγκυ Μοντζολή στα σκηνικά-κοστούμια, έστησε στην ατμοσφαιρική υπαίθρια σκηνή, στον κήπο του Μουσείου Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτω από τον ιερό βράχο τής πάμφωτης Ακρόπολης ένα συγκινητικό θέαμα-ακρόαμα ξενάγησης στο αρχαίο δράμα.
Μουσική (Αρχαία Λύρα): Γιάννης Χατζής.
Μετάφραση: Νίκος Παναγιωτάρας.
Μαγευτήκαμε από τα ενσαρκωμένα μυθικά πρόσωπα:
- Μήδεια – Μια γυναίκα που, πληγωμένη από την προδοσία, επιλέγει την απόλυτη εκδίκηση.
- Ηλέκτρα – Σύμβολο αφοσίωσης στον πατέρα και αντιπαλότητας προς τη μητέρα.
- Αντιγόνη – Η φωνή της αντίστασης και της ηθικής ελευθερίας, θυσιάζεται για το δίκαιο.
- Εκάβη – Μητέρα-σύμβολο του πόνου και της απώλειας, προσωποποίηση της μοίρας των ηττημένων
- Ιφιγένεια – Ηρωίδα της αυταπάρνησης, σύμβολο πατριωτισμού και ηθικής ανωτερότητας.
- Άλκηστις – Παράδειγμα συζυγικής αφοσίωσης και θυσίας.
Μακάρι να πληθαίνουν παρόμοιες παραγωγές που ενισχύουν την συνθήκη «η διαχρονική αρχαία τραγωδία σήμερα».
Ας γίνουμε όλοι/όλες/όλα αρωγοί σε ανάλογες εξωστρεφείς καλλιτεχνικές συνδημιουργίες που τιμούν τη χώρα μας εντάσσοντάς την στο επίκεντρο τού πολιτιστικού γίγνεσθαι τής Ενωμένης Ευρώπης.
Ορθώς δόθηκε η Αιγίδα του ΕΟΤ, της fedHatta και της ΕΞΑ.
Αναμένουμε τα μέγιστα, τα κάλλιστα, τα διεθνή, τα παγκόσμια.
Κωνσταντίνος Μπούρας: ποιητής, θεατρολόγος, μεταφρασεολόγος και κριτικός.
Info από το Δελτίο Τύπου:
Καλοκαίρι 2025, κάτω από την Ακρόπολη.
Στον κήπο του Μουσείου Ιστορίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Θόλου 5, Πλάκα.
Υπαίθρια παράσταση Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου & Έκθεση Μάσκας.
«Six Women in Greek Tragedy»: Μήδεια, Ηλέκτρα, Αντιγόνη, Εκάβη, Ιφιγένεια, Άλκηστις, Ευριπίδη, Σοφοκλή, Αισχύλου.
Έκθεση «Ancient Greek Comedy & Tragedy Masks».
Αυτό το καλοκαίρι, το 2025, ο πολιτιστικός οργανισμός, Sound & Picture και ο σκηνοθέτης Πάνος Αγγελόπουλος παρουσιάζουν την επιτυχημένη υπαίθρια θεατρική παράσταση Six Women in Greek Tragedy, κάτω από τη σκιά της Ακρόπολης. Η παράσταση παρουσιάζεται στον κήπο του Μουσείου Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και ζωντανεύει έξι εμβληματικές γυναικείες μορφές από τα έργα του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη — στην αγγλική γλώσσα. Μετά την επιτυχημένη της πρεμιέρα το καλοκαίρι του 2024, η παραγωγή επιστρέφει για να μαγέψει ξανά το κοινό.
Η θεατρική παράσταση “Six Women in Greek Tragedy”, είναι μία σύνθεση και δραματουργική επεξεργασία έργων των τριών μεγάλων τραγικών ποιητών, Αισχύλου, Σοφοκλή και Ευριπίδη και η έκθεση θεατρικής μάσκας με τίτλο «Ancient Greek Comedy & Tragedy Masks», του καλλιτέχνη Γιάννη Ζημιανίτη.
Ένα μοναδικό καλλιτεχνικό πολυθέαμα, που ενισχύει διεθνώς την ελληνική πολιτιστική κληρονομιά, με την Αιγίδα του ΕΟΤ, (Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού), της FEDHATTA, (Ομοσπονδίας Ελληνικών Συνδέσμων Γραφείων Ταξιδιών & Τουρισμού) και της ΕΞΑ (Ένωσης Ξενοδόχων Αττικής).
Το Έργο:
Η θεατρική προσέγγιση, αναδεικνύει το μεγαλείο της αρχαίας τραγωδίας και προσδιορίζει την θέση των γυναικών στα έργα των τραγικών ποιητών. Οι μυθικές γυναίκες Μήδεια, Ηλέκτρα, Αντιγόνη, Εκάβη, Ιφιγένεια και Άλκηστις φωτίζουν τη θέση της γυναίκας συνομιλούν μεταξύ τους, μέσα από μονολόγους και χορικά, εστιάζοντας σε διαχρονικά υπαρξιακά, κοινωνικά και πολιτικά ερωτήματα. Το έργο χωρίζεται σε τρία στάδια: αρχή, μέση και τέλος και στοχεύει να αναδείξει την ανθρώπινη ύβρη και την πορεία προς την κάθαρση.
Οι αρχαίες ηρωίδες, πρωταγωνίστριες, πλαισιώνονται από ένα χορό που θα συνομιλεί και θα κατευθύνει την δράση. Μονόλογοι και χορικά θα σχηματίσουν μία συμπαγής δράση με τρία στάδια: Αρχή, μέση και τέλος. Οι γυναίκες θυσιάζονται για να ρίξουν φως στη συνείδησή μας, έτσι ώστε ο κύκλος της ζωής που ξεκίνησε με αλαζονεία και εγωισμό να μπορεί να τερματιστεί με ειρήνη και ελπίδα.
Η γυναίκα στέκεται ενάντια στη γυναίκα και κερδίζει την ζωή με την κάθαρση.
Η Έκθεση «Ancient Greek Comedy & Tragedy Masks».
Η δια δραστική έκθεση του Γιάννη Ζημιανίτη παρουσιάζει αυθεντικές μάσκες εμπνευσμένες από την αρχαία τραγωδία και κωμωδία.
Ο καλλιτέχνης με περισσότερα από 30 χρόνια εμπειρίας και πάνω από 1200 μάσκες στο ενεργητικό του, ζωντανεύει την παράδοση της μάσκας, που γεννήθηκε στις λατρευτικές τελετές προς τιμήν του Διονύσου.
Η ξενάγηση πραγματοποιείται στην αγγλική γλώσσα, με την συμμετοχή των θεατών.
