VINTAGE
Νομίζω πως το μέλλον
έρχεται πιο ασπρόμαυρο
καταρχάς γιατί τέτοιο χρώμα έχουν
τα τελευταία ρούχα
άσπρο πουκάμισο και
μαύρο παντελόνι και
πάλι καλά,
ό,τι μού τελειώνει
δεν τελειώνει ευτυχώς απ’ τη ζωή των άλλων.
Τέτοιο μέλλον μού άξιζε, λοιπόν:
βιώσιμο,
αβίωτο.
ΠΙΣΩ
Δεν είναι ότι δεν το
προσπάθησα,
κατέβηκα
πολλές φορές στον άλλο κόσμο, αλλά
πάντα με επέστρεφαν, για τον λόγο
ότι κάπου έπρεπε να βιωθεί ακόμη λίγος
θάνατος.
Όμως εγώ
άφηνα πίσω ψίχουλα
ώστε να βρω μια ώρα
αρχύτερα
τον δρόμο για
κάτω.
Από παιδί
στο Δημοτικό
ήμουν αυτή που ποτέ δεν τελείωνε όλο το
φαγητό της.
Λες και ήξερα.
ECHO
Κάποιες φορές
άσε να σε φωνάζουν
χωρίς να απαντάς
μόνο και μόνο για να δεις
τον ήχο που θα κάνει το όνομά σου
όταν δεν θα υπάρχεις –
γι’ αυτόν τον λόγο το όνομα
είναι το πρώτο που παίρνεις
θέλει χρόνο
να χωνέψεις
να συνηθίσεις
την ηχώ του
Μαρία Δαλαμήτρου
