Μέσα σ’ αυτόν τον καρβουνιασμένο Ιούλιο που μας σημάδεψε, μου ζήτησαν να γράψω ένα αφήγημα διακοσίων λέξεων. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ποιο ακριβώς θα έπρεπε να είναι το είδος…
O κόσμος της Χριστίνας* Σερνόταν στα τέσσερα. Ήταν μεγαλόσωμη και έπιανε μεγάλη έκταση . Με τα μακριά της νύχια γρατζουνούσε τα λεπτά φυλλαράκια μου και τα ακρωτηρίαζε, αφαιρώντας μικρά κομμάτια…
Καλησπέρα σας. Ονομάζομαι Τασία. Σαν να ‘ναι τώρα θυμάμαι… δυο δωμάτια όλα κι όλα στα προσφυγικά της Κοκκινιάς. Εκεί μας μεγάλωσαν οι γονείς μου, τέσσερα αδέρφια. Πού χώρος για επιθυμίες…
Αγαπημένοι Περιουίτες, το Περί ου μας, συνεχίζοντας απτόητο, σας υπενθυμίζει και σας προ(σ)καλεί επισήμως να συγγράψετε το δικό σας νανοδιήγημα - μέχρι 200 λέξεις! Συντάκτες, συνεργάτες, αναγνώστες, φίλοι, στείλτε μας…
