Γιάννης Κονδυλόπουλος: ένα ποίημα
ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ Όσο πάει και ρηχαίνει το όνειρο. Κολυμπούσες για χρόνια με κινήσεις θριάμβου, απλωτές και περήφανες σε γαλάζια νερά. Όμως, ξάφνου τα χέρια σου τον βυθό χαστουκίζουν.…
ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ Όσο πάει και ρηχαίνει το όνειρο. Κολυμπούσες για χρόνια με κινήσεις θριάμβου, απλωτές και περήφανες σε γαλάζια νερά. Όμως, ξάφνου τα χέρια σου τον βυθό χαστουκίζουν.…
Βιβλίο Ζ, 84 (σχ. 1) Όταν ξημέρωσε, ο Νικίας ξεκίνησε οδηγώντας τον στρατό· οι δε Συρακούσιοι και οι σύμμαχοί τους τούς καταδίωκαν με τον ίδιο τρόπο, κτυπώντας τους από…
ΝΙΑΓΑΡΑΣ « Πότε θα πάμε;» έλεγε η Μαρίνα στον Σπύρο και διάβαζε το πίσω μέρος του καρτ ποστάλ με τον Νιαγάρα. Σας περιμένουμε με μεγάλη χαρά, έγραφε ένας ξάδερφός της,…
ΝΕΡΟ Θεός, δωρητής, δικαστής, τιμωρός, σύμβολο του χρόνου, του δρόμου, του χωρισμού, της επικοινωνίας, του εξαγνισμού. Ως δρώσα δύναμη, ζωογονεί, γονιμοποιεί, συντηρεί τη ζωή, ξεδιψά, ξεπλένει όψιν και ανομήματα, ταξιδεύει…
Το καλοκαίρι πέρασε κρατώντας την αναπνοή μας. Ύστερα ήρθαν οι βροχές. Τ’ ασήμια τους απλώθηκαν πίσω απ’ την πλάτη σου. Τα σκαλιά ψηλά. Τα παράθυρα δύσκολα, έτοιμα να μας καρατομήσουν.…
ΠΕΡΙΠΟΛΙΕΣ Τις νύχτες ξαγρυπνώ Όπως η πόλη Ούτε κι εκείνη ησυχάζει. Τότε είναι που βγαίνουν Όλοι οι τρομαγμένοι της ημέρας. Μέσα στη ζέστη γυρεύουν Μιαν ανάσα, λίγο αέρα Ας είναι…
7ο Μουσικό Διδασκαλείο Ξεκινήσαμε αργά από την πόλη του Ρεθύμνου, παρέα με έναν παράφορα χρωματιστό ήλιο να παιχνιδίζει στον ορίζοντα προκαλώντας το αβάσταχτο στις αισθήσεις μας. «Πάρε και κανένα μπουφάν,…