α΄
Κίτρινος ήλιος
Ερυθρό φθινόπωρο
Δε θα γλιτώσω
β΄
Λουλούδια αίμα
Ξεχασμένη αγάπη
Πώς να γυρίσω;
γ΄
Κοιτώ τ’ αστέρι
Δρεπάνι η σελήνη
Αχ, πώς φοβάμαι
δ΄
Στη θάλασσά σου
Ολόλευκο καράβι
Ναυάγησε με
ε΄
Φουλάρι λευκό
Κορίτσι απρόσωπο
Μαύρα τακούνια
στ΄
Κρουσταλιασμένη
Γνέθει η ανάμνηση
Αφράτο χιόνι
ζ΄
Ομίχλη πυκνή
Σταλάζει η σιωπή
Σε ανασαίνω
η΄
Ρόδο πορφυρό
Σε χιονισμένο κήπο
Φιλί στο τζάμι
θ΄
Λευκό το βουνό
Ζαχαρωμένος ήλιος
Αχ να ‘μουν παιδί
ι΄
Λευκό κοτσύφι
Ραμφίζει τη λύπη μου
Αστράφτει χιόνι
ια΄
Χειμώνας εγώ
Χιονολούλουδο εσύ
Πόθους στολίζω
ιβ΄
Πουλί νερένιο,
Ο ήλιος τρελάθηκε
Πού να σε κρύψω;
ιγ΄
Κόκκινο ρόδο
Αγκάθι η Άνοιξη
Ο Έρως θρηνεί
ιδ΄
Λυμένα κορμιά
Σε αραβοσιτώνες
Θερινοί πόθοι
ιε΄
Χέρι γυναικός
Ψάχνει τα δάκτυλα του
Φόνος και πόνος
ιστ΄
Γαλάζιο φόντο
Μοιάζει με θάλασσα
Ποιος ταξιδεύει;
ιζ΄
Τις συλλαβές σου
Να πιω απ’ τα χείλη σου
Αγάπησέ με
ιη΄
Πράσινη λέξη
Γαλάζια η άνοιξη
Πουλί το ποίημα
ιθ΄
Λουλούδια αίμα
Ξεχασμένη αγάπη
Πώς να γυρίσω;
κ΄
Κοιτώ τ’ αστέρι
Δρεπάνι η σελήνη
Αχ, πώς φοβάμαι
κα΄
Στη μνήμη βρέχει
Η Κυριακή μου στεγνή
έρως φωλιάζει
κβ΄
Κρίμα στο κύμα
Η αγάπη έφυγε
Άχρηστο ποίημα
κγ΄
Σινιάλο πνιγμού
Εδώ η θηλιά
Εκεί το κύμα
κδ΄
Φιλί δροσερό
Γλυκό χαμοκέρασο
Αγκάλιασέ με
κε΄
Κίτρινη γύρη
Στην Άνοιξη του χαμού
Αχ, μελισσούλα
κστ΄
Θλιμμένος στίχος
Υγραίνει την Άνοιξη
Εγώ σ’ αγαπώ
κζ΄
Πουλί γελάει
Στον χιονισμένο ήλιο
Η λίμνη τρελή
κη΄
Μέσα μια λύπη,
Έξω ο Απρίλιος,
Αχ, πώς κρυώνω;
κθ΄
Ο δρόμος φεύγει
Χιονίζει αναμνήσεις
Αχ να ‘μουν πουλί
λ΄
Λευκή η γραφή
Χαρά ανυπόμονη
Πάλι θ’ ανθίσει.
λα΄
Πράσινα μούσκλα
Στη δροσιά του πλατάνου
Φύγαν οι φίλοι
λβ΄
Λευκό λουλούδι
Αυτόφωτη ύπαρξη
Σε μαύρο φόντο
λγ΄
Μάτια ποτάμια
Και τοξωτά γιοφύρια
Όμορφα φρύδια
λδ΄
Λευκό το βουνό
Ζαχαρωμένος ήλιος
Στην κορυφή του.
λε΄
Νύχτα γιορτινή
Ολόλευκο όνειρο
Μέσα χιονίζει
λστ΄
Φυσάει πολύ
Άνοιξη θυμωμένη
Εδώ θα κρυφτώ
λζ΄
Πρώτο μου βήμα
Η λογική του δρόμου
Κ’ όμως πετάει
λη΄
Αυτός ο Μάης
Κλαίει κ’ ύστερα γελά
Λέω να φύγω
λθ΄
Εκεί θα σε βρω
Σε ξένο καλοκαίρι
Θα κλέψω φιλί
μ΄
Γραμμή κοχυλιών
Σε πράσινη θάλασσα
Να με θυμάσαι
μα΄
Κόκκινη ψίχα
Σε πουρναρένιο θάμνο
Ψωμί του κούκου
