Αναρτήθηκε, από τον οργανωτή μιας εκδήλωσης-παρουσίασης βιβλίου, πρόσκληση για αυτήν στο Φέησμπουκ, με φωτογραφία του συγγραφέα του βιβλίου. Σοβαρή φωτογραφία, γυρισμένος τρία τέταρτα ο συγγραφέας, αγέλαστος, πώς να γίνει, γιατρός είναι ο άνθρωπος και το βιβλίο είναι για ιατρικά θέματα, δεν του βγαίνει να βάλει μια με χαμόγελα, ωραίο φόντο κτλ.  Αυτή έβγαλε για τέτοια χρήση.

Πήρε φωτιά το φέησμπουκ!

Ονομαστός ο γιατρός, μεγάλη η πελατεία του, μεγάλος κι ο κύκλος «φίλων» του οργανωτή, άρχισαν τα like, τα «ενδιαφέρομαι», τα «θα πάω» και, βεβαίως τα «Συγχαρητήρια» και «Καλοτάξιδο»! Και ανάμεσα σε αυτά, να και δυο «Καλό Παράδεισο»! Φτου, φτου, χτύπα ξύλο, κούφια η ώρα, τι είναι τούτο πάλι; Τι είναι; Το φέησμπουκ είναι. «Σκρολάρει» ο καθένας κι η καθεμιά, ό,τι πάρει το μάτι του μέσα στις διαφημίσεις και τα reels  και τις προτεινόμενες σελίδες, βλέπει το σοβαρό πορτρέτο στον εκδοτικό οίκο. Βλέπει και «καλοτάξιδο», το μπερδεύει με το «καλό ταξίδι» που ευχόμαστε χωρίς να το πιστεύουμε στους πρόσφατα κεκοιμημένους (τι να πούμε κιόλας, πώς να διαχειριστούμε το τελεσίδικο, για να ελαφρώσει λίγο;), «ε, θα πέθανε» σκέφτεται και συμπάσχει με την κοινή έκφραση, χωρίς συμπάθεια, ίσως και χωρίς γνωριμία, κάτι σαν το «Θεός σχωρέσ’ τον» που λένε οι άνθρωποι παίρνοντας στην έξοδο της εκκλησίας το σακουλάκι τα κόλλυβα του αγνώστου μνημονευόμενου…

Πω πω, πώς γίνηκαν έτσι τα πράγματα;

Είπαν πως το Φέησμπουκ θα λειτουργούσε, λέει, σαν γειτονιά, σαν καφενείο στο χωριό, σαν ευρύτερη παρέα,  να λες τα νέα σου, να μαθαίνεις των άλλων, κοινωνική αλληλεπίδραση. Ναι, καλά! Τι σόι αλληλεπίδραση είναι αυτή; Βέβαια, μερικές φορές είναι. Αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, ό,τι του λαλεί του καθενός, χωρίς σκέψη και χωρίς έλεγχο και επιπλέον με ανορθογραφία! Στη γειτονιά και στο καφενείο, αν έλεγες καμιά κοτσάνα, σε απόπαιρναν, το σκεφτόσουν να πεις την επόμενη που σου έρχονταν στον νου. Κοινωνικός έλεγχος. Στο Φέησμπουκ, απελεύθερος και απελεύθερη πλέον στην ψηφιακή δημοκρατία  έχεις αμολύσει τον «καλό παράδεισο» στον άγνωστο (ή και γνωστό, αλλά χωρίς να μπεις στον κόπο να διαβάσεις…), όπως λες κάτι «θεά», «θεάρα» σε κάτι φωτογραφίες χάλια που ανεβάζουν καημένες μυωπικές, «πολύ σωστό» και «μπράβο» στους ομοϊδεάτες σου, «ψόφα» στους πολιτικά αντίπαλους.

Πώς γίνηκαν έτσι τα πράγματα; Πώς γινήκαμε έτσι; Δεν είναι καφενείο του χωριού, δεν είναι γειτονιά το Φέησμπουκ, μοναξιά θλιβερή είναι. Χειρότερο από μοναξιά, γεννά και γκάφες…

Αλλά, πάλι, και ο οργανωτής και ο γιατρός χάρηκαν πολύ με τα πολλά like!

Ζωή Κατσιαμπούρα