Ανθούλα Δανιήλ: Ω γλυκύ μου Έαρ!

  Ήρθες πάλι στην ώρα σου, με ήλιο και λουλούδια.

Μήπως φέρνεις και  δάκρυα και πένθιμα τραγούδια;

                             *

Μιλάνε για τον έρωτα που είναι  μέλι γάλα

Μα έχει τόσα βάσανα που λες, δεν θέλω άλλα.

 

Ακόμα άλλη μια Άνοιξη χωρίς φιλί στα χείλη

Ο Μάρτης κι η Σαρακοστή κι η πίκρα του Απρίλη.