Της αγάπης μαντινάδες, του γλεντιού τρελά στιχάκια
ζαχαρόλογα της μέθης και του έρωτα κανάκια.
Μιλώ, σου κλέβω την καρδιά, τσίπουρο σε ποτίζω
και σε μεθώ και με μεθάς, μ’ ορίζεις και σ’ ορίζω.
Πορτοκαλομάγουλη και λεμονοβυζάτη
κατακοκκινόχειλη και κορακοφρυδάτη
Κυπαρισσάκι το κορμί, ο ώμος σου γεφύρι
Χαμήλωσε να το διαβώ, κάνε μου το χατίρι
Το μέλι σου τι το φυλάς σε σφραγισμένο βάζο
Άνοιξε συ τα χείλη σου, κι εγώ θα δοκιμάζω.
Άσε την κλάψα σύντεκνε που σούφυγε αμίλητη
δίχως φιλί την άφησες κι έμεινε αφίλητη.