You are currently viewing Δημήτρης Γαβαλάς: Δέσποτα Μέμνησο των Υποσχέσεων και Υποχρεώσεών Σου

Δημήτρης Γαβαλάς: Δέσποτα Μέμνησο των Υποσχέσεων και Υποχρεώσεών Σου

Όπως εκείνος ο παλιός βασιλιάς των Περσών έχει τον άνθρωπο που κάθε πρωί του υπενθυμίζει ότι πρέπει να δώσει ένα καλό μάθημα στους Αθηναίους -‘Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων’-, όμοια και οι πολιτικοί πρέπει να έχουν κάποιον εντεταλμένο ακριβώς γι’ αυτό τον σκοπό, να τους υπενθυμίζει, δηλαδή, κάθε πρωί τις υποσχέσεις που έδωσαν προκειμένου να εκλεγούν και λησμόνησαν την άλλη μέρα -‘Δέσποτα μέμνησο των υποσχέσεών σου’. Πρέπει, επίσης, να τους υπενθυμίζει ποιος ακριβώς είναι ο λόγος της ύπαρξής τους ως πολιτικών και ποιους στόχους οφείλουν να επιδιώκουν, δηλαδή ‘Μέμνησο των υποχρεώσεών σου’. Διαφορετικά οι πολιτικοί ‘λησμονούν’, αυτονομούνται από αυτούς που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν και πράττουν, πολλές φορές, ενάντια στα συμφέροντα του λαού που τους εξέλεξε, ενθυμούμενοι μονάχα τα δικά τους και των δικών τους. Γενικότερα, έχουν χάσει τον εαυτό τους και τον στόχο τους: «Το ριζικό μου ενός τοξότη που ξαστόχησε», κατά πως λέει ο Σεφέρης.

 

Φυσικά, δεν είναι σώφρον να περιμένει κάποιος ή ολόκληροι λαοί από τέτοιους ανθρώπους να του λύσουν τα προβλήματα. Η πραγματικότητα, άλλωστε, το αποδεικνύει περίτρανα. Βλέποντας αυτούς τους ανθρώπους, κυρίως στην τηλεόραση, αλλά και από κοντά, αντιλαμβάνεται κάποιος πόσο ανυπόστατοι είναι: Θλιβεροί ηθοποιοί που μόνο τον οίκτο προκαλούν, αδύναμοι πραγματικά, μικροί άνθρωποι, απαίδευτοι, κατάλληλοι μόνο για ανθρωπολογικές μελέτες, όχι απλώς διεφθαρμένοι, αλλά κυριολεκτικά διεστραμμένοι, που χρειάζονται συμπαίκτες για να υπάρξουν και τους βρίσκουν, με το αζημίωτο, είτε σε κάποιους από τον λαό είτε στους δημοσιογράφους ή τους συνδικαλιστές, ακόμα και στους αντιπάλους. Το κέρδος δεν είναι για όλους τους μόνο υλικό, είναι κυρίως ψυχολογικό, αυτό-επιβεβαιώνονται μέσα από την πολιτική και την εξουσία, ενώ οφείλουν να αυτό-υπερβαίνονται, αν πραγματικά θέλουν να προσφέρουν, αλλά προφανώς δεν θέλουν, -να πάρουν είναι αυτό που τους ενδιαφέρει- και γι’ αυτό αδιαφορούν ουσιαστικά για τους άλλους.  

 

Υπηρετώντας για μερικά χρόνια σε θέση που μου έδινε τη δυνατότητα να έχω, μικρή έστω, συνεργασία με ανθρώπους της ευρύτερης πολιτικής εξουσίας, είδα δια γυμνού οφθαλμού από κοντά ότι το πρώτο πράγμα που τους ενδιαφέρει είναι ο εαυτός τους, το δεύτερο είναι οι ‘δικοί’ τους άνθρωποι και το τρίτο το κόμμα τους. Πέραν τούτου ουδέν. Όσον αφορά στον περίφημο λαό, ούτε τους απασχολεί καθόλου, ενώ τον υποτιμούν διαρκώς και τον θεωρούν ηλίθιο και αντικείμενο χρησιμοποίησης. Γνωρίζω ότι οι περισσότεροι ‘κοινοί’ άνθρωποι είναι πολύ καλύτεροι από τους πολιτικούς, πιο υγιείς ψυχικά, με ηθική στάση και υπεύθυνοι. Το γνωστό σλόγκαν ότι δεν υπάρχουν άλλοι και ότι είμαστε υποχρεωμένοι να προσφεύγουμε μόνιμα σε αυτούς τους πολιτικούς, είναι εντελώς ψευδές. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε αυτό τον τόπο περισσότερο άξιοι, δημιουργικοί, έντιμοι, μορφωμένοι και χρήσιμοι από όσο οι πολιτικοί. Αλλά οι τελευταίοι φρόντισαν τόσα χρόνια να τους στείλουν σπίτια τους γιατί τους φοβούνται: «Τα καλύτερα παιδιά κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι», όπως το λέει ο Σαββόπουλος. Και δεν είναι μόνο οι πολιτικοί που φροντίζουν να στείλουν τους πραγματικά άξιους σπίτια τους, είναι και πανεπιστημιακοί, είναι και άλλες ομάδες που φέρονται με αυτό τον τρόπο. Έτσι, το καράβι αρμενίζει με τους πραγματικούς καπετάνιους σπίτια τους και τους μούτσους να το κυβερνάνε. Περιμένει κάποιος να εξελιχθεί καλά αυτό το ταξίδι; Μήπως καταλήξουμε στα βράχια καραβοτσακισμένοι και με δικιά μας ευθύνη;  

 

Δημήτρης Γαβαλάς

O Δημήτρης Γαβαλάς γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1949. Σπούδασε Μαθηματικά, Κυβερνητική και Συστήματα Αυτομάτου Ελέγχου σε μεταπτυχιακές σπουδές και Ψυχολογία του Βάθους σε ελεύθερες σπουδές. Εκπόνησε Διδακτορική Διατριβή με θέμα τα Μαθηματικά, τη Θεμελίωση και τη Διδακτική τους. Αρχικά εργάστηκε ως Επιστημονικός Συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο Πατρών και ως Ερευνητής στο Κέντρο Ερευνών «Δημόκριτος». Στη συνέχεια εργάστηκε στην εκπαίδευση ως καθηγητής Μαθηματικών. Συνεργάστηκε με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (στη συγγραφή Προγραμμάτων Σπουδών & σχολικών βιβλίων και σε άλλα εκπαιδευτικά θέματα). Εργάστηκε επίσης στη Βαρβάκειο Σχολή, και συνέχισε ως Σχολικός Σύμβουλος. Για το πνευματικό του έργο, έχει τιμηθεί από τον Δήμο Κορινθίων. Το δοκίμιό του για τον Οδυσσέα Ελύτη έλαβε κρατική διάκριση, ενώ το ποίημα «Φανταστική Γεωμετρία» περιελήφθη στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β΄ τάξης του Γυμνασίου.

Έργα του Δημήτρη Γαβαλά:

Ποίηση

Σπουδές. Αθήνα, 1973.
Μετάβαση στο Όριο. Αθήνα, 1974.
Ανέλιξη. Αθήνα, 1975.
Δήλος. Αθήνα, 1976.
Εσωτερική Αιμομιξία. Αθήνα, 1977.
Η Πάλη με το Άρρητο. Αθήνα, 1978.
Ελεγείο. Αθήνα, 1979.
Τα Εξωστρεφή. Αθήνα, 1980.
“Η Του Μυστικού Ύδατος Ποίησις“. Αθήνα 1983.
Το Πρόσωπο της Ευτυχίας. Κώδικας, Αθήνα, 1987.
Απλά Τραγούδια για έναν Άγγελο. Κώδικας, Αθήνα, 1988.
Φωτόλυση. Κώδικας, Αθήνα, 1989.
Ακαριαία. Κώδικας, Αθήνα, 1994.
Σύμμετρος Έρωτας Ή Τα Πρόσωπα του Αγγέλου. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1996
Άγγελος Εσωτερικών Υδάτων. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1998.
Το Λάμδα του Μέλλοντος. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2003.
Ποιήματα 1973-2003: Επιλογή. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2004.
Ου Παντός Πλειν. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2006.
Στη Σιωπή του Νου. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2013.
Δίχως Μαγνητόφωνα Φωνόγραφους Δίσκους και Μαγνητοταινίες. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2016.

Δοκίμιο

Η Εσωτερική Διαλεκτική στη «Μαρία Νεφέλη» του Οδυσσέα Ελύτη. Κώδικας, Θεσσαλονίκη, 1987. (σσ. 94).
Ψυχο-Κυβερνητική και Πολιτική: Αναλυτική Θεώρηση του Πολιτικού Φαινομένου. Κώδικας, Αθήνα, 1989. (σσ. 40).
Αισθητική και Κριτική Θεωρία των Αρχετύπων: Θεωρητικά Κείμενα και Εφαρμογές. Κώδικας, Αθήνα, 1999. (σσ. 202).

Μετάφραση – Εισαγωγή – Σχόλια
Nicoll, M. Ψυχολογικά Σχόλια στη Διδασκαλία του Γκουρτζίεφ. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 1997. (σσ. 96).


Επιστημονικά Βιβλία

Πρότυπα και Χαρακτήρας Κυβερνητικών Συστημάτων: Συμβολή στη Θεωρητική Κυβερνητική – Ένα Μαθηματικό Μοντέλο. Πάτρα, 1977 και Αθήνα, 1993 . (Διδακτορική Διατριβή). (σσ. 250).
Η Θεωρία Κατηγοριών ως Υποκείμενο Πλαίσιο για τη Θεμελίωση και Διδακτική των Μαθηματικών: Συστημική Προσέγγιση της Εκπαίδευσης. Πάτρα, 2000. (Διδακτορική Διατριβή). (σσ. 350).
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 1: Μη-συμβατική Ανάλυση, Ασαφή Σύνολα, Η έννοια της Μη-διακριτότητας. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2005. (σσ. 190).
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 2: Πρώτη Μύηση στη Θεωρία Κατηγοριών. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2006. (σσ. 330).
Το Αρχέτυπο του Τυχερού Παιχνιδιού: Για την Τύχη, τη Μαντική και τη Συγχρονότητα Σύμφωνα με τις Απόψεις των C. G. Jung και M.- L. von Franz. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2006. (σσ. 280). (Σε συνεργασία).
On Number’s Nature. Nova Publishers, NY, 2009 (pp. 70).
Συστημική: Σκέψη και Εκπαίδευση – Συμβολή στο Ζήτημα της Εκπαίδευσης. Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2011. (σσ. 310).
Αρχετυπικές Μορφογενέσεις. Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2012.
Θέματα από τα Σύγχρονα Μαθηματικά 3: Για τη Φύση του Αριθμού. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2012. (σσ. 360).
Αρχέτυπο: Η Εξέλιξη μιας Σύλληψης στον Τομέα της Γνώσης. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2015. (σσ. 320).
Κυβερνητική: Αναζητώντας την Ολότητα. Εκδόσεις 3 4 5, Αθήνα, 2016. (σσ. 400).

Κρατικά Σχολικά Βιβλία
Οδηγίες για τη Διδασκαλία των Μαθηματικών στην Α΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1997.
Μαθηματικά Θετικής Κατεύθυνσης για τη Β΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1998 – 2015.
Λογική: Θεωρία και Πρακτική για τη Γ΄ Τάξη Λυκείου. (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1999-2015.
Οδηγίες για τη Διδασκαλία των Μαθηματικών στο Γυμνάσιο και το Λύκειο (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1998 – 2008.
Μιγαδικοί Αριθμοί. Κεφάλαιο στο: Μαθηματικά Θετικής Κατεύθυνσης για τη Γ΄ Τάξη Λυκείου (Σε συνεργασία). ΟΕΔΒ, Αθήνα, 1999-2015.



Δημοσίευσε επίσης πλήθος άρθρων σε εφημερίδες και περιοδικά για θέματα εκπαίδευσης, πολιτικής, λογοτεχνίας κτλ.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.