Κλεονίκη Δρούγκα: ένα ποίημα

Α-ΛΟΓΙΣΤΟΣ ΠΡΑΞΗ

(για τον Άλκη)

 

 

Μια δύσκολη και βουερή μέρα

συνομολογείς έναν διπλό εσπρέσο με παρέα

παίρνεις τα παιδιά μαζί -πέντε χρονών πού να τα αφήσεις;

Τα αναστατωμένα τους πόδια μια κλωτσάνε την μπάλα

μια κλωτσάν ένα γατάκι πίσω απ΄ τoν πάγκο με τα παγωτά

τα δικά σου πόδια δυσκίνητα -εκτελείς την τελετουργία του καφέ

εξαγοράζεις με δυο παγωτά

Τα παιδιά στα εννιά πετάνε πέτρες στα γλαρόνια

ένας ψαράς απρόσμενα εμπλέκεται στην ανατροφή τους

αφανίζει τη χαρά τους -δεν ξέρει από παιδιά

αλλάζεις θέση στον ήλιο να μαυρίσεις ομοιόμορφα

Τα παιδιά στο σχολείο δαγκώνουν το αυτί συμμαθητή

συμβαίνουν αυτά στα δεκατρία

Οι ακονιστές δοντιών σπάνε καρέκλες στην κατάληψη

η ενηλικίωση επικυρώνεται με την απώλεια του νοήματος

Στο γήπεδο κάθονται δίπλα στη φωτιά με υπολείμματα ελέγχου

ρίχνονται σε ό,τι περνάει με αχρηστευμένες αντιστάσεις

Το πάθος ελλοχεύει

Α-λόγιστος πράξη

Α-προνοησία

Α-διαφορία

Γρατζουνάς το μάγουλο στα λέπια εικόνων νεκρών

Σπαρταρά το γατάκι στο μυαλό σου

και δυο λύπες που σ΄ ακουμπάν