You are currently viewing Λένη Ζάχαρη: «Σε τούτη την πατρίδα τι γυρεύω;» (Μέρος Β’ Η συνέχεια της κοροϊδίας και η Βία)

Λένη Ζάχαρη: «Σε τούτη την πατρίδα τι γυρεύω;» (Μέρος Β’ Η συνέχεια της κοροϊδίας και η Βία)

  Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο επιμένουν να μας κοροϊδεύουν…
Φαινόμαστε τόσο ανόητοι στα μάτια τους; Μπορεί, ειλικρινά μπορεί, αφού πάρα πολλοί από εμάς επιμένουν να φέρονται ως οπαδοί κομμάτων κι όχι ως πολίτες των οποίων η ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο! Ναι, σε κίνδυνο! Σύμφωνα με τα λεγόμενά τους δεν υπάρχει ασφάλεια για όσους μένουμε και μετακινούμαστε σ’ αυτόν τον τόπο. Σύμφωνα με τις πράξεις τους πάλι, δεν υπάρχει Καμία ασφάλεια αν συμβεί να διαμαρτυρηθείς για τα στραβά που μας συμβαίνουν.

Έχουμε μπλέξει σ’ ένα παιχνίδι άσχημο. Κοντεύουν είκοσι μέρες σχεδόν από το φοβερό δυστύχημα στα Τέμπη. Λίγες μέρες πριν γίνονταν ακόμα κηδείες, υπάρχει αγνοούμενος, άνθρωποι δίνουν μάχη στα νοσοκομεία κι οι πολιτικοί μας ξεκατινιάζονται είτε στα κανάλια, στα οποία περιφέρονται με άνεση μοντέλων, είτε ανταλλάσσουν δηλώσεις τις οποίες όταν ακούς, αναρωτιέσαι πού πρέπει να μεταναστεύσεις για να σωθείς! Είναι απίστευτο το να ακούς λχ τη ΡΑΣ ( Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων) να λέει ότι 78 σταθμάρχες που εκπαίδευσε ο ΟΣΕ πρέπει να αποσυρθούν – μεταξύ αυτών και ο σταθμάρχης των Τεμπών- ως πλημμελώς εκπαιδευμένοι, για επανεκπαίδευση! Να βγαίνει η κυβέρνηση και να χαρακτηρίζει τη ΡΑΣ “ενεργούμενο” της αντιπολίτευσης και να λέει ότι η “Πρόεδρος της ΡΑΣ δεν έχει ιδέα από σιδηροδρόμους” γιατί είναι ρουσφέτι της αντιπολίτευσης – ανταποδίδοντας όσα έσερνε η αντιπολίτευση για τον σταθμάρχη…- η αντιπολίτευση να ανταπαντά με τις δικές της δικαιολογίες και εξίσου αστείες κατηγορίες Και να μένεις ενεός μπροστά στον τραγέλαφο που ζούμε!

Σε μια αληθινά δημοκρατική και ευνομούμενη πολιτεία, θεωρώ, αν τα γεγονότα αποκάλυπταν ότι ένα δυστύχημα είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμοζόταν από τις διάφορες κυβερνήσεις για χρόνια, θα έπρεπε όλοι να το βουλώσουν, να έχουν υποβάλει παραιτήσεις, να έχουν επιστρέψει μισθούς, πιθανότατα μάλιστα να είχαν ασκηθεί και διώξεις σε πολιτικά πρόσωπα για τις επιλογές τους! Αυτά βέβαια σε μια ιδανική ή εξιδανικευμένη κατάσταση! Όχι στην Ελλάδα της ρεμούλας, της αρπαχτής, του ρουσφετιού, που ξαφνικά – τι φοβερό!- ανακάλυψαν πως υπάρχει!!! Εδώ ευθύνη έχει ο αναλώσιμος! Η καβάντζα για την κακιά στιγμή! Αυτοί που προετοίμασαν την κακιά στιγμή, ποτέ Δεν έχουν ευθύνη!

Όταν μάλιστα τους πάρεις χαμπάρι και βγεις στο δρόμο να διαμαρτυρηθείς για όλα αυτά που σου κάνουν, τότε ξαμολάνε τα σκυλιά τα άγρια – όπως το περιγράφει ο Βαλαωρίτης στον γέρο Φωτεινό!- μόνο που δεν είναι αληθινά σκυλιά, είναι, τάχα, οι προστάτες της τάξης! Οι Μονάδες Αποκατάστασης Ταραχών που αποκαθιστούν την τάξη ανοίγοντας κεφάλια και τσακίζοντας στο ξύλο όποιον βρεθεί μπροστά τους!!! Πλέον μάλιστα δεν περιμένουν αφορμή για να δείρουν, όπως είχαμε μάθει παλιά! Όχι! Τώρα δέρνουν μόλις σε δουν! Ρίχνουν αυτοκίνητα σε τυχόν οδοφράγματα και παίρνουν μπάλα όποιον βρεθεί μπροστά τους! Διότι η βία είναι ο τρόπος να σε εξουθενώσουν και σωματικά αφού ψυχικά σε έχουν ήδη εξαντλήσει, κοροϊδεύοντας σε μάλιστα ότι ζεις σε Δημοκρατία! ( ; )

Μη μιλάς, μη σκέφτεσαι, μη γελάς, μη κουνιέσαι, μην κλαις, μην ερωτεύεσαι, μην ονειρεύεσαι, μην ελπίζεις, μην νιώθεις, μην υπάρχεις. Θα σε εξοντώσουν…
Αν δεν πεθάνεις με κάποιον τρόπο, θα σε πεθάνουν αυτοί. Αν είσαι νέος, είσαι επικίνδυνος. Με την αλλοπρόσαλλη στάση τους πολτοποιούν το μυαλό σου.

Για να σωθούν οι νέοι πρέπει να ξεφύγουν απ’ τον οπαδισμό. Να παραμείνουν σκεπτόμενοι και ενεργοί πολίτες. Να έχει ενάργεια η σκέψη τους και συναισθήματα η καρδιά τους. Για να έχουμε μέλλον. Αφήστε ήσυχους τους νέους! Μην τους τσακίζετε, μην τους σκοτώνετε, μην τους κλέβετε τα όνειρα. Μην εκμεταλλεύεστε τις ιδέες και τις αξίες τους!

Οι πιο μεγάλοι μοιάζουν να φοβούνται τις δικτατορίες του μυαλού. Όπως φαίνεται, στην Ευρώπη τα πράγματα είναι ταυτόχρονα και μαύρα και γκρίζα… Άσπρα για να γίνουν χρειάζεται αγώνας. Στη Γαλλία πραξικοπηματικά επιβλήθηκε το συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο. Πεδίο μάχης οι δρόμοι και οι πλατείες. Η αντίδραση στην “επιβολή” θα έρθει και θα είναι μαζική. Σίγουρα θα είναι νεανική! Γιατί οι νέοι, οι φοιτητές, οι μαθητές, οι πτυχιούχοι άνεργοι, οι άνεργοι νέοι, δεν θα ανεχθούν να αδικούνται κατάφωρα, να σκοτώνονται και να τους εκμεταλλεύονται σαν να μην είναι ελεύθεροι άνθρωποι στον 21ο αιώνα…

Ας φροντίσουν να αλλάξουν την πολιτική ρητορεία κυβέρνηση, αντιπολίτευση, κι όσοι διεκδικούν την εμπιστοσύνη των νέων. Με παραμύθιασμα, άσκηση βίας, με καταπίεση και γκρέμισμα των ονείρων τους δεν κερδίζονται οι νέοι. Μπορεί να την πατήσουν την πρώτη φορά. Μετά;

Αλίμονό μας αν αναρωτηθούν και τα παιδιά μας “Σε τούτη την πατρίδα, τι γυρεύω;”…

Λένη Ζάχαρη

Η Λένη Ζάχαρη γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε Θεολογία και Ιστορία στο ΕΚΠΑ. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Να με λες Ελένη", από τις εκδόσεις Λέμβος. Αρθρογραφεί στο Περί ου.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.