Ξαναείδα αυτό το βιντεάκι που κυκλοφορούσε ευρύτατα στο διαδίκτυο τον καιρό του πρώτου λοκντάουν. Δείχνει ένα άγριο αιλουροειδές της οικογένειας των Μοσχογαλιδών (Viverridae), εμφανώς καταπονημένο, να βαδίζει πάνω στη διάβαση πεζών σε μια άδεια πόλη της νοτιοδυτικής Ινδίας. Το ελληνικό όνομα της Μοσχογαλής οφείλεται στην ιδιάζουσα μυρωδιά του εκκρίματος των πρωκτικών της αδένων, που χρησιμοποιείται και σε καλλυντικά. Η δημοτικότητά της οφείλεται στους πανάκριβους αρωματικούς κόκκους καφέ που συλλέγονται από τα κόπρανά της. Και η θέση της στην επικαιρότητα οφείλεται στην κακή της φήμη ως φορέα πολλών ασθενειών (και του Covid-19). 

Οι κόκκοι του καφέ που βγαίνουν ολόκληροι μέσα από το πεπτικό σύστημα ενός (οποιουδήποτε) ζώου, έχουν υποστεί ζύμωση και έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη γεύση (ευχάριστη, λέει). Φαίνεται μάλιστα ότι αρκούν και μόνο λίγα λεπτά μέσα στο στόμα του ζώου, για να εμπλουτιστεί η γεύση των κόκκων από την επαφή με τα ένζυμα του σάλιου. Έτσι, τα τελευταία χρόνια, τα φυτοφάγα θηλαστικά που μασούν τους καρπούς και φτύνουν τα κουκούτσια, έχουν κινήσει το ενδιαφέρον αρκετών παραγωγών καφέ με γκουρμέ γούστα. 

Ας θυμηθούμε ότι ο Μακάκος Ρήσος, ο εκλεκτός των εργαστηριακών πειραμάτων, που έχει υποστεί τα πάνδεινα για χάρη της επιστήμης, που έχει κλωνοποιηθεί επανειλημμένα με γενετικές τροποποιήσεις, που έχει δώσει το όνομά του στον γνωστό μας παράγοντα Rhesus (Rh του αίματος) και που δεν απειλείται με εξαφάνιση, είναι υγιής φορέας δεκάδων νοσογόνων παραγόντων, ιών και βακτηρίων. Το ίδιο και οι νυχτερίδες, τα πιο άνοσα ζώα του πλανήτη, που κουβαλάνε όλα τα μικρόβια, χωρίς να αρρωσταίνουν σχεδόν ποτέ. Τα απόβλητα της διατροφής (από το στόμα ή από τον ποπό) τέτοιων πλασμάτων μπορούν να συμβάλουν στην ισορροπία της φύσης ή να διασπείρουν ασθένειες ή να τροφοδοτήσουν την αγορά καφέδων πολυτελείας. Διαλέγουμε και παίρνουμε.