Άτιτλο

Κινδύνευες να σκοτωθείς από το ετοιμόρροπο κτίριο της απέναντι πολυκατοικίας που ήταν πνιγμένο στους θάμνους και γεμάτο ρωγμές από σεισμικές δονήσεις εκατοντάδων ρίχτερ. Φήμες λένε πως όταν ήταν μικρό το έδεναν γυμνό σε καρέκλα και το βαρούσαν με ταπεινώσεις ενώ εκείνο, καθώς ούρλιαζε, ζητούσε συγχώρεση επειδή το γάλα από το μητρικό στήθος της μάνας είχε ξινίσει. Λένε επίσης πως ο πατέρας ουρούσε στον κουβά της σφουγγαρίστρας όταν γυρνούσε το χάραμα μεθυσμένος, ενώ η μάνα, ζητώντας εκδίκηση έπλενε με αυτό πρώτα το πάτωμα κι έπειτα την ντροπή της. Απεταξάμην φώναζε και η φωνή της έσκιζε τον αέρα στα δύο.

Εκείνο, φοβισμένο καθώς ήταν, βούλωνε τα αυτιά του ε μαξιλάρια για να γλυτώσει τα παρακαλετά των βάζων που έσκαγαν στο μωσαϊκό με γδούπο. Το πρωί, ξυπνούσε με κλάματα και ζωγράφιζε τις κατόψεις του εγκλήματος αναθεματίζοντας ημερολόγια. Μερικές φορές τραγουδούσε το παράφωνο κτίριο και άλλοτε κρέμαγε στα μπαλκόνια τα χαμένα χάδια με λυπημένη ευγένεια και γενναιότητα. Οι περαστικοί παρέμεναν περαστικοί και οι περίεργοι κοιτούσαν μέσα από την κλειδαρότρυπα και σκότωναν τις γάτες. Εντούτοις διατηρούσε ακόμα την αρχιτεκτονική του ασυνήθιστου. Δραματικό ύφος, επιβλητικό παράστημα, έντονες διαθέσεις και εξαιρετικές καμπύλες. Τις κατόψεις που πρόσθεταν ένα αίσθημα δέους και μεγαλείου στο σχήμα. Ο εργολάβος Mason Soul το είδε τυχαία σε μια φωτογραφία και εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ που ανέλαβε αμέσως την επισκευή και αποκατάσταση του. Εφάρμοσε προ-μελέτη και ύστερα ξεκίνησε τη χειρουργική επέμβαση με διεργασίες ψυχοθεραπείας, που απαιτούσαν μανδύες οπλισμένου σκυροδέματος και ενέσεις ρητίνης.

Πολλοί πιστεύουν πως ερωτεύτηκε την αρχιτεκτονική του όψη και φυσιογνωμία και μάλλον είχαν δίκιο, αφού έκτοτε μιλάει για τους επιχρυσωμένους καθρέφτες στο εσωτερικό του και εκείνο του τραγουδάει χωρίς φάλτσα υπέροχες βουβές συμφωνίες.