Στόν Πανορμίτη
Ἀπάνεμα, στήν κόγχη πέτρας καί νεροῦ,
κατέβηκε πάνοπλος Ἀρχάγγελος,
μέ τά φτερά του τά πατρικά μετράει
πόση ἀπό τήν προστασία του ἀντέχουμε.
Ἐμεῖς τόν ντύσαμε ἀσημικά βαριά,
ἐμπόδιο στό πέταγμά του. Κάτω ἀπ’
τό σπαθί του στοιβάζονται ἁπλά καί
καθημερινά εὐλάβειας τεκμήρια,
σάρωθρα[1]-ξόρκια του κακοῦ.
Κι ὅσο τό πλῆθος συνωστίζεται κι
οἱ μυστικοί του πόθοι καρφώνονται
στή σταθερή τροχιά τῆς ἱκεσίας,
τόσο καλά τό νιώθεις πώς ὁ Ἀρχάγγελος
πολλή ἀνάγκη ἔχει τή γῆ, τοὐλάχιστον
ὅσο κι αὐτή Ἐκεῖνον.
(Σύμη, 04/09/22)
