Η ΤΣΑΝΤΑ

Αυτή η τσάντα
που με βλέπεις να κρατώ στα πάρκα,
στις μυστικές μου συναντήσεις
και στις συνάξεις των πολλών,

στα «καλημέρα σας», στα «γεια σας»,
στα «τι κάνετε»…

Είναι ο πόνος μου ο παλιός,
που συσσωρεύεται βαριά την κάθε μέρα
και τον βαστώ ανελλιπώς στα χέρια ή στους ώμους
ως η χελώνα το καβούκι της.
Το πιο ζεστό μου
σπίτι.

ΑΠΟΜΕΡΟ

Πουλάκι τσακισμένο.
Σ’ ένα απόμερο κλαδί.

Μιλά για πτήσεις.

ΜΕ ΒΑΡΕΘΗΚΑΝΕ

Με βαρεθήκανε τα όνειρά μου.
οι έρωτές μου.
τα παπούτσια μου.

Με βαρεθήκανε οι φίλοι μου.
τα γέλια μου.
τα κλάματά μου.
Με βαρεθήκανε οι φωνές μες στο κεφάλι μου.

οι υποσχέσεις.
το στυλό μου.
οι γυμνές πατούσες μου.

Μα πιο πολύ και πιο φριχτά η ψυχή μου.
που την αφήνω να λυσσάει τόσα χρόνια.

Βιογραφικό:

Η Αιμιλιανή Σταυριανίδου είναι 23 ετών, απόφοιτη της δραματικής σχολής Αρχή -Νέλλη Καρρά, φοιτήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης Πατρών, και προσφάτως εξέδωσε την πρώτη της συλλογή με ποιήματα “Στρατσόχαρτο καφέ και ζαχαρί” από τις εκδόσεις Άπαρσις.