Μια βόλτα στην Εθνική Πινακοθήκη

                        Όσο κι αν προσπαθώ δε μπορώ να δω την κοπέλα του Γύζη δακρυσμένη από χαρά· την βλέπω να θυμάται. Την βλέπω πληγωμένη από την ενθύμηση. Πιστεύεις ότι η νοσταλγία δε μας θλίβει πάντα; Εγώ είδα στα μάτια της μελαγχολία κι εσύ είδες χαρά.

                        Μια βόλτα στην Εθνική Πινακοθήκη.

                        Πόσους ακόμα πίνακες θα ερμηνεύαμε διαφορετικά; Πόσα ακόμα βλέμματα;

                        Μια βόλτα στην Εθνική Πινακοθήκη ήταν αρκετή. Μετά από τις σύντομες στάσεις μπροστά από κάθε πίνακα ερχόμουν να σε βρω, να σε τραβήξω, να σε οδηγήσω σε κάποιο έργο που έπρεπε οπωσδήποτε να δεις και να συμφωνήσεις μαζί μου για την ερμηνεία και την ομορφιά του.

                        Σε έβαλα μπροστά από τα απλωμένα σεντόνια του Χατζηκυριάκου-Γκίκα, σε ακινητοποίησα μπροστά από όλους τους πίνακες του Γύζη. Γοητεύτηκες από ένα ξεθωριασμένο μπλε. Θα ήθελα να είμαι ένα από τα εκθέματα. Να περιμένω τη στιγμή που θα περάσεις από μπροστά μου να με θαυμάσεις.

                        Εγώ αυτό θα κρατήσω – αυτήν την επίσκεψη. Εσύ τι θα κρατήσεις από εμάς;

Η Ειρήνη Κυρισκοζόγλου είναι τριτοετής φοιτήτρια Φιλολογίας