Κλεονίκη Δρούγκα: ένα ποίημα Post author:Κλεονίκη Δρούγκα Post published:26 Ιουνίου 2021 Post category:ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ / Ποίηση Καθένας γυρεύει μια απάντηση Σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά και χάζευα το βύθισμα του ήλιου όπως το κάνουν όλοι με λαγνεία λυτή φλερτάρουν τα χρώματα σμίγουν μαζί τους αγγίζουν το κατακόκκινό τους χαμογελούν με σπάταλη διάθεση αφουγκράζονται. Το φεγγάρι του θερισμού φίλησε τον ήλιο που σωριάστηκε που πρόδωσε ακόμη μια φορά τη μέρα που νυσταλέα μες τα αρώματα -όπως και αν το δεις- αντάλλαξε το χρυσό με το σκούρο. Η νύχτα ευγνωμονούσε το ξεγλίστρημα του ήλιου. Δε θέλει σοφία να καταλάβεις ότι το ένα διαδέχεται το άλλο κι όπου η ψυχή κατοικεί μια φορά την άλλη αδάμαστη παγιδεύεται αλλού σε νέο ήλιο είναι, άλλωστε, μια νομοτέλεια η κίνηση μια ελευθερία. Μάταια βασανίζεσαι να ξεχωρίσεις τη ζημιά απ΄ το κέρδος η επόμενη ανατολή θα φέρει πάλι φως. 386 Tags: ήλιος, ποίημα, Φεγγάρι Αφήστε μια απάντηση Ακύρωση απάντησηςCommentEnter your name or username to comment Enter your email address to comment Enter your website URL (optional) Δ This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed. You Might Also Like Βέτα Χρυσοπούλου: Η λευκή τριανταφυλλιά 29 Μαρτίου 2025 Thomas Hardy (1840 – 1928): ΠΏΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΗΝ ΙΡΛΑΝΔΙΑ. Μετάφραση: Σάρα Θηλυκού 8 Οκτωβρίου 2022 Άννα Πετρίδου: Το πουκάμισο του φιδιού 8 Απριλίου 2023 Έμη Βαϊκούση: Ένα αφήγημα 29 Αυγούστου 2020