Κωνσταντίνος Μπούρας: Ερήμου σκόνη

ΕΡΗΜΟΥ ΣΚΟΝΗ   Πολιτισμένη σκόνη Από τη Σαχάρα Έβαψε τη δύση Πορτοκαλοχρυσοκόκκινη Θαμπή Με μια νοσταλγική γυαλάδα Προνεωτερικής Προβιομηχανικής Προβιοτικής Ηφαιστειακής εποχής Ερεσιχθόνων ερώτων… Και το πνεύμα τώρα ασφυκτιά Με…

0 Comments

Καίτη Παυλή: ΑΝΟΙΞΗ;

Σε τόπο άγνωστο τώρα πορεύομαι Τοπίο ηφαιστειακής ερήμωσης στεγνό Γυαλιστερές παπαρούνες και άλλα κόκκινα Υποδύονται Άνοιξη -μα Άνοιξη δεν είναι, καθώς Σιδερένιοι βραχίονες  ξεφυτρώνουν γύρω μου Βρόγχος στο λαιμό  και …

0 Comments

Νάνση Εξάρχου: Του Λαζάρου

Καθόμουνα στα σκοτεινά Ήσυχος επιτέλους Χωρίς τα βάρη της ζωής Μήτε και τις χαρές της. Και κει που αναπαυόμουνα Στα τρυφερά σκοτάδια Αίφνης φωνή ακούγεται Φωνή που με φωνάζει -Λάζαρε…

0 Comments

Κορνηλία Καδόγλου: Ουράνια εξορία

Καταδικασμένοι να ζουν στην κόλαση της ευφορίας και της απάτης βυθίζονται όλο και περισσότερο σε ένα αιώνιο σκότος. Έρεβος των αισθήσεων και των πολιτισμών χωρίς όρια εκτροχιασμένοι από την αρχέγονη…

0 Comments

Γιώργος Αλεξανδρής: Στην ακροποταμιά

ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΤΑΜΙΑ   Άγουρη κι ατίθαση η νιόφερτη άνοιξη, γλιστρούσε τη βιασύνη της στην ακροποταμιά, έριχνε τα μαλλιά της ξέπλεκα στ’ ανυπόταχτα νερά και το φεγγάρι νιο κι αδέσποτο να σκύβει και…

0 Comments