Γεμάτο ήλιο το Καλοκαίρι γεμίζει προσδοκίες την ψυχή μας πως όλα θα πάνε καλύτερα και πως γρήγορα θ’ αποκατασταθεί η διασαλευμένη τάξη των πραγμάτων.
Κι εκεί που λες πως κάτω από τον ζωοδότη ήλιο θα ζεστάνουν οι καρδιές και λίγο λίγο θ’ αρχίσει ν’ ανοίγει ο δρόμος και για την ελευθερία βλέπεις το μαύρο.
Μαύρο κουβαλάνε οι γυναικοκτόνοι στην ψυχή τους, οι βιαστές κι αυτοί που με τη βία και τον τρόμο εκμεταλλεύονται γυναίκες, αυτοί που κακοποιούν γυναίκες.
Σημαδεύεται το καλοκαίρι από αποτρόπαια εγκλήματα κατά γυναικών… Ο ήλιος κρύβει το πρόσωπό του να μη βλέπει πως οι άνθρωποι διαπράττουν αλλεπάλληλες ύβρεις απέναντι σε ανθρώπους και σε Θεό που έφτιαξε το πλάσμα αυτό, αλίμονο!, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσι για να Τον διαψεύδει όσο μπορεί!
Είναι κατόρθωμα να είσαι γυναίκα! Να ζεις και να κάνεις τα όνειρά σου πράξη χωρίς να σε κακοποιούν ή να σε σκοτώνουν επειδή είσαι γυναίκα…
Φταίει, λένε, ο εγκλεισμός. Τόσους αιώνες, άραγε, χωρίς κορωνοϊό τι φταίει; Μεγαλώνουμε άντρες χωρίς σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή, χωρίς συνείδηση ότι υπάρχει πραγματική ισότητα μεταξύ, ανεξαιρέτως, όλων των ανθρώπων ακριβώς γιατί είναι άνθρωποι! Μπορεί να υπάρχουν οι εξαιρέσεις, αλλά ο κανόνας είναι αυτός που θέλει ακόμη τη γυναίκα «αντικείμενο», κατώτερη και αδύναμη!
Το πρόβλημα βρίσκεται μέσα στις οικογένειες και μετά μέσα στις κοινωνίες και στα πρότυπα που καλλιεργούν.
Μας συγκλονίζουν τα εγκλήματα, αλλά δεν προχωράμε σε μέτρα για να προλάβουμε καταστάσεις όπως αυτές που σκοτεινιάζουν το …φωτεινό Καλοκαίρι μας!
Κατά τ’ άλλα… η μετάλλαξη «Δέλτα» είναι προτεραιότητα αφού προελαύνει και χαράζει τις μέρες και τις νύχτες μας προειδοποιώντας πως εκτός από το «φωτεινό» Καλοκαίρι μας θα «αγκαλιάσει» και τον Χειμώνα μας…