You are currently viewing Λίζα Διονυσιάδου: Περί αλήθειας (μερικές λυπημένες  σκέψεις)

Λίζα Διονυσιάδου: Περί αλήθειας (μερικές λυπημένες  σκέψεις)

Η αλήθεια , είπε κάποτε ο μεγάλος Ντοστογιέφσκι , δεν είναι πάντα αληθοφανής ! Για να κάνετε την αλήθεια αληθοφανή , πρέπει ανυπερθέτως να την ανακατέψετε με ψέματα. Η ρήση αυτή, όσο και αν ακούγεται κυνική, εμπεριέχει απέραντη αλήθεια.

Αυτός υποθέτω είναι ο λόγος που στις ιστορίες ανθρώπων που δημοσιεύονται μετά τον θάνατό τους , έχουν προστεθεί, δίχως ντροπή, αναρίθμητα ψέματα.

Την ωμή αλήθεια δύσκολα την καταπίνει κανείς . Όταν τα γεγονότα ξεπερνούν τα αποδεκτά πρότυπα , η αλήθεια μοιάζει με  ψέμα.

Στις μέρες μας συμβαίνουν τα πάντα. Αληθινές και ψεύτικες ειδήσεις βομβαρδίζουν τον ταλαίπωρο θεατή- ακροατή προκαλώντας του πονοκέφαλο. Ο κουρασμένος από τα προβλήματα άνθρωπος προτιμάει να του σερβίρουν  ένα χαριτωμένο ψέμα από μια άχαρη αλήθεια. Η μεγαλύτερη εφαρμογή της παραπάνω διαπίστωσης λαβαίνει χώρα στον χώρο της πολιτικής. Η πολιτική είναι ένας χώρος , όπου, περισσότερο από αλλού ταλαιπωρείται η αλήθεια. Συνήθως  ευδοκιμεί η καλλιέργεια  της μισής αλήθειας ή ακόμη συχνότερα ενός τμήματος της αλήθειας. Με τον τρόπο αυτό , φυτρώνουν τερατώδεις ανακρίβειες που με την σειρά τους οδηγούν σε  καταστάσεις ανεξέλεγκτες.

Ο πλέον γνωστός ψευδόμενος διάβολος και μετρ παραποίησης της αλήθειας, Γκέμπελς, συνήθιζε να λέει στους φίλους του : «Η προπαγάνδα είναι σαν την τέχνη. Δεν χρειάζεται να σέβεσαι την αλήθεια». Αυτή την χαρισματική ικανότητά του, της άθλιας και εσκεμμένης παραπληροφόρησης του κοινού, την είχε αναγνωρίσει ο Χίτλερ , ο οποίος και τον επαινούσε δημόσια. (Πώς τα ανακατεύω τώρα και εγώ…)

Όλες οι παραπάνω σκέψεις με οδηγούν στην επόμενη κρίσιμη σκέψη : Πόσο χρήσιμη είναι σήμερα (και λέω σήμερα, επειδή ακριβώς σήμερα έχουμε όλα τα μέσα να την ανακαλύψουμε), η έκθεση της γυμνής (χωρίς σκεπάσματα) αλήθειας ; Πόσο η απόλυτη αλήθεια βοηθάει στην προσπάθειά μας να προχωρήσουμε παρακάτω ; Μήπως , η σκληρή της πραγματικότητα μας απομακρύνει δραματικά από το όνειρο; Μπορούμε σε αυτή την περίπτωση να αντέξουμε τον υπόλοιπο δρόμο; Κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν μπορούμε. Το όνειρο για να υπάρξει έχει ανάγκη και από ψέματα. Αυτός είναι ο λόγος που η  δυσάρεστη αλήθεια καλύπτεται διαρκώς με ευχάριστα ψέματα και όταν αυτά αποκαλύπτονται , εφευρίσκονται πάραυτα νέα ψέματα και η ιστορία παραποίησης της αλήθειας (από όλες τις πλευρές), δεν έχει τέλος !

Λίζα Διονυσιάδου

Η Λίζα Διονυσιάδου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και ζει στην Αθήνα και την Αίγινα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Σοβιετική Μόσχα και εργάσθηκε σε Αθήνα και Πειραιά. Ασχολείται με την λογοτεχνική γραφή τα τελευταία είκοσι χρόνια. Έχει εκδώσει ποιήματα (ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ), μικρές ιστορίες (ΡΟΕΣ) και μυθιστορίες (ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ).

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.