You are currently viewing Μαίρη Όλιβερ. Τέσσερα ποιήματα. Μτφρ. Έφη Φρυδά

Μαίρη Όλιβερ. Τέσσερα ποιήματα. Μτφρ. Έφη Φρυδά

 Ο ωκεανός

Ο ωκεανός τρέλες μπορεί να κάνει, να γαληνεύει μπορεί

μεταξωτή ανάσα να απλώνεται

ή χάος να φέρνει στην ακτή· δώρα να προσφέρει μπορεί

ή τα πάντα να μας τα στερεί. να φουσκώνει μπορεί, να τραβιέται, ν’ αφρίζει

με πίδακες φρενιασμένους να ορμά , ή πάλι μπορεί

όλο γλύκα να μιλά. Όπως και ‘γω μπορώ,

όπως και ‘συ, σίγουρα, μπορείς.

( Από την ποιητική συλλογή  A Thousand Mornings)

  • Μικρό τρελό ερωτικό τραγούδι

Δεν θέλω κάποτε,

Σύντομα θέλω

Είναι 5 μ.μ. Απόβραδο είναι

Σούρουπο είναι και το σκοτάδι πέφτει.

Ακούω μουσική.

Μερικά άγρια ποιήματα καταβροχθίζω

ενώ η ώρα περνά

λες κι όλο το χρόνο στη διάθεσή της έχει.

Εγώ νά τι έχω.

Το βαρύ κεφάλι της αναμονής,

τ’ αναψοκοκκίνισμα της καρδιάς μου πάνω στο νοτισμένο χορτάρι,

τ’ ανθοπρόσωπο φεγγάρι.

Ένα γλάρο μελαγχολικό στην ακτή

εκεί που λίγο πριν ήτανε δύο.

Απαλά το δεξί μου χέρι κλείνει μέσα του τ’ αριστερό μου

σαν να ‘σουνα εσύ.

(Από την ποιητική συλλογή Blue Horses)

  • Πρόσκληση

Δεν χρειάζεται να είναι

μια γαλάζια ίρις, αγριόχορτα σε μια αλάνα

μπορεί να ‘ναι, ή κάτι

πετραδάκια· απλώς

δώσε προσοχή, κι έπειτα καρίκωσε

μεταξύ τους λίγες λέξεις, περίτεχνο να το κάνεις

μην προσπαθείς, διαγωνισμός δεν είναι

μόνο μια πύλη

προς τις ευχαριστίες, μια σιωπή όπου μέσα της

μια άλλη φωνή μπορεί να μιλήσει.

  • Μη διστάσεις

Αν ξάφνου κι απροσδόκητα νιώσεις χαρά,

μη διστάσεις. Σ’ αυτήν αφέσου. Κατεστραμμένες τόσες

ζωές υπάρχουν, πόλεις ολόκληρες κατεστραμμένες ή

να βαίνουν στην καταστροφή. Σοφοί δεν είμαστε, κι η καλοσύνη

δεν μας περισσεύει. Και για πολλά λύτρωση ποτέ δεν θα υπάρξει.

Κι όμως, στη ζωή μια πιθανότητα μικρή έχει απομείνει. Ίσως αυτός να ’ναι ο τρόπος της να αμυνθεί, όταν κάποιες φορές κάτι συμβαίνει κι είναι καλύτερο από τον πλούτο

και όλη τη δύναμη του κόσμου. Μπορεί να ’ναι οτιδήποτε,

όμως εσύ το προσέχεις μάλλον τη στιγμή

που αρχίζει η αγάπη. Όπως και να ’ναι, συχνά έτσι

συμβαίνει. Όπως και να ’ναι, ό,τι και να ’ναι, την αφθονία του

μη φοβηθείς. Η χαρά από ψίχουλα δεν είναι φτιαγμένη.

Έφη Φρυδά

Η Έφη Φρυδά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, σε ένα ωραίο (ακόμα) κομμάτι του ιστορικού κέντρου. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία και Οικονομικά. Ασχολείται με τη λογοτεχνική μετάφραση σε όλη σχεδόν την ενήλικη ζωή της. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, συγγραφείς όπως Ντύλαν Τόμας, Ντ. Χ. Λώρενς, Τ. Χάρντυ, Ε.Μ. Φόστερ, Ι. Ουόρτον, Κ. Μπλίξεν, Τζ. Μπόλντουιν, ΝτεΛίλλο, Τζ. Κ. Όουτς, Μπουκόφσκι, Ρούσντι, Γκόλντινγκ, Ντ. Τζόνσον, Χ. Σέλμπι, Σ. Μπέλοου, Π. Χάισμιθ, Όσιαν Ουόνγκ. Ήταν υποψήφια για το Βραβείο καλύτερης μετάφρασης του Ευρωπαϊκού Κέντρου Λογοτεχνίας και επιστημών του Ανθρώπου (ΕΚΕΜΕΛ) και για το βραβείο καλύτερης λογοτεχνικής μετάφρασης του Athens Prize Festival. Έχει επίσης μεταφράσει δοκίμια ψυχανάλυσης και ψυχολογίας, έχει συνεργαστεί με το Μουσείο Μπενάκη και έχει συγγράψει και επιμεληθεί κείμενα καταλόγων για εκθέσεις. Αγαπά με πάθος τις εικαστικές τέχνες και ασχολείται με την έρευνα και συγγραφή σχετικών άρθρων. Συνεργάστηκε με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, ασχολήθηκε με το Θέατρο στην Εκπαίδευση και εργάστηκε ως μεταφράστρια για κείμενα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γράφει ποίηση.

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.