Κάθε εικοσιεννέα μέρες.

Κάθε εικοσιεννέα  μέρες  το φεγγάρι ωριμάζει και είναι έτοιμο για την συγκομιδη.

Ακροπατώντας στο τελευταίο σκαλοπάτι της σκάλας ξεκρεμώ την μεγάλη μπάλα και την πετάω γρήγορα στο χώμα, προτού παγώσουν τα χέρια μου απ´ το ψυχρό φως.

Δουλειά μου είναι η συλλογή φεγγαρόφωτος που με αυτό βάφω πυγολαμπίδες για να στολίζουν τις νύχτες.

Όσο άσπρο φως περισσεύει, το κρύβω σε μεταλλικό κουτί και με αυτό βάφω τα βλέφαρα μου.

Έτσι δεν χάνω τον δρόμο στο σκοτάδι όταν έρχομαι να σε βρω τις αφέγγαρες νύχτες.

Και τότε, σαν σε φιλώ,  λάμπει το στρογγυλό σου πρόσωπο σαν τη Σελήνη.

Ιχθυοφάγοι

Ιχθυοφάγοι στη Γεδροσία 

σερβίρουν  ψάρια φτερωτά, ερωτευμένα,

που έχουν γεννήσει τα αυγά τους 

στο γιόμα της σελήνης. 

Τραγουδούν και τρώνε 

από σκεύη γαλανόλευκα, 

σαν τον αφρό της θάλασσας, 

όμορφο λίκνο που πάνω του 

θ’ αναπαυθούν τα ψαροκόκκαλα.

Τραγουδούν και χαίρονται οι Ιχθυοφάγοι

καθώς στα πόδια τους μικρές γοργόνες 

κλέβουν στιχάκια και φτιάχνουν

τραγούδια υποβρύχια.