You are currently viewing Νίκος Προσκεφαλάς: ένα ποίημα

Νίκος Προσκεφαλάς: ένα ποίημα

ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ 

 

Κάθε φορά που μισανοίγει

απ’ τον αέρα

η πόρτα

άλλη η εικόνα πίσω της

Τη μια φορά

ένα τασάκι με αποτσίγαρα

την άλλη μια  άδεια μπαταρία

άλλοτε ένα πλαστικό λουλούδι

ένα ποτήρι μισοάδειο

κι ένα μολύβι που εξαντλήθηκε να σημειώνει

Πιο σπάνια η εικόνα

του Αι Νικόλα με τα φιλάνθρωπα γένια

να σώζει στις ρυτίδες του μετώπου του

άβρεχτους τους ναυαγούς

και πόσους να προλάβει

 

Κάθε φορά που μισανοίγει η πόρτα

ένα παιδί πίσω της

που ψήνεται στον πυρετό

και πότε σπαρταρά, μέσα στις παραισθήσεις του

ψάρι πιασμένο στα δίχτυα ανυποψίαστο

κι αλαφιασμένο

πότε γίνεται άντρας,

δένει το σάκο του στον ώμο

και ξαναρχίζει την πορεία του

στην κόψη της χαράδρας.

 

 

 

 

 

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.